: I J ' " E

Yan meremê wî nêçîrek dine?
Ûsiv qirqilî nîşanê digire,
Lê tirse tîra wî birê bigire. . .
- Usivo, bajo,-Silo qîrîne,-
Pêşyê lê bigire, ser minda bîne. . .
Kihêlê Ûsiv qil bû, pêşyê ket,
Dilê Siloda xezevek vêket. . .
Tîr-kevan rast kir, raçand tetikê,
Dûrva raçev kir mêşa patikê. . .
Lê ricafekêjend serê pêçiyê...
Axir bira bû, destê wî neçûyê.
Meral xilaz bû, elk-elka saye,
Firîn-fişîna hespê xûdaye.
-Werin,-Silêman rû tel ferman da,-
Xwera nêçîr kin çend teyr-teyreda.
Ro hat derbaz bû teştiya mîranî. . .
Û bira wirda rikêf hilanî,
Derketin serê gola hezekê,
Çend werdek kuştin nava lezekê,
Hildan, qewlekî li hev şêwirîn,
Hatin ser bîra Betman êwirîn.
Kûrme lê kirin, û qelîya betê
Bîn avît, bîna temê cinetê.
Şems di şeqîva çiyêda çû xarê,
Çiya reş girêda bi sî-sitarê.
Bû şinge-şinga bayê bahêsiya,
Bêra şîhîn kir hespekî bê siyar.
Vekin delan û dergê hesarê,
Yanzde bûn, deh siyar hatin dîharê.
205