: I J ' " E

Girtîkî din jî dîtibû, wekî
Goşt ser serê wî danîbû yekî.
Û me xewn gotin, wî hanga bêşkir,
Her yekê mera bextek pêşkêş kir:
Go: "Nan kereme, ber te berdane,
Lê goştî qane, serî lêdane".
Û rastî hatim aza kirinê,
Yê din jî hate xeza kirinê.
A, mîrim, li wî xortê Kenanê,
Hergê ku vekî derê zîndanê,
Ewjî wê bive kilît li meda
Kûpê wê xewina te xafilqeda.
***
Mînanî fener, findîke sêrê
Ûsivji kelê anîn lihêrê.
Nûrji sufetê tije dibare,
Cimet metel bûye, mîr lê pirsyare.
- Xorto, -Şibqî go,- tu bi çi wisa
Xurt bûyî nolî kêfçî-kupusa?
- Bixweliyê...
- Xweliyê?
-Bi xweliyê, belê,
Ez wa kok bûme bi xweliya kelê.
-Êh,- Şibqî gotê,- te loşî can be,
Hergê xwelî be, yan hergê nan be.
Tu li vê yekê
Were komekê:
Şibqî şiro kir xewna xwe jêra,
Ûsiv vegerand cav pêra-pêra:
- Hevt sala nanê usa billet be,
Berê bigihîje, hema erd xetbe.
226