: I J ' " E

Fikarek li ser fikarê bar kir.
"Min dê verê kir, go, bi jejîkê...
Ka li vî badim ez çi gizîkê?
Eger ku holkim wî jî riya dêda...
Lê min ruh heye destê Xwedêda". . .
Na, îcar bo heqê îsafê
Beniyê jer nekir tu nan, tu avê.
Lê wek padişake dew û duanê
Dew danî li ber padişê Kenanê:
- Çawa, min deh kur tera anîbe,
Mêla te li ser wî êtîmîbe?. . .
- Nellet, -Aqû go,- nevisa xezevê,
Derheq Ûsikê min wan gilya mevê.
Çûkê malêye, dîndar delale. . .
-Na, go, li dinê "şewq û şemale"...
Bîne wî sêwiyê heramî reda
Dayne ser serê min û ewleda. . .
Bende jî, belê, mînanî baxe
Bedewî şemsê şewq û şepaxe,
Xweş dike berê dara hinarê,
Lê tev radike jera ançarê. . .
Ew bende bêje - Ûsiv bedewe,
Ew ber xanimê dîn û derewe.
Ew bende bêje - Ûsiv aqile,
Benî Bedîlê ew miqabile.
Lê aqil xwe ne siteyra rojêye?
Na, hucet îcar dora padişêye:
Bera hunurê perrê kaxetê
Safike qala mêr û kulfetê.
***
- Te dît, Bedîlê, zerpê dinyayê?-
200