Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
papiertje met de naam van een speler. De eerste die ik uit zo’n<br />
balletje haal zit in groep 1. De tweede komt in groep 2, de<br />
derde weer in groep 1, enzovoort, tot de twee groepen van<br />
vier spelers zijn bepaald.’<br />
‘Loten,’ klonk het van verschillende kanten.<br />
De barman bleef onbewogen. ‘Ik heb het niet alleen tegen<br />
jullie,’ zei hij op vol volume. ‘Ik praat voor iedereen. Iedereen<br />
moet precies weten hoe het zit.’<br />
Zijn stem galmde over het speelveld. Het werd weer stil en<br />
hij ging verder.<br />
‘Voor alle duidelijkheid...,’zei hij. ‘De winnaars van de beide<br />
poules spelen in de finale. De tweede plaatsen om plek drie<br />
en vier. De derden van de groep spelen om plaats vijf en zes.<br />
En de laatsten in de beide poules strijden om de zevende<br />
plek.’<br />
Om ons heen werd driftig geknikt. Ongeduldig geroezemoes<br />
steeg op. De barman ging unverfroren verder. ‘Wie het<br />
eerst drie doelpunten maakt is de winnaar van een wedstrijd.<br />
Alleen in de finale gaat het tot de vijf.’<br />
De barman rolde zijn mouwen op. ‘Nu ga ik loten,’ zei hij en<br />
begon te rollen met de blauwgele balletjes. Alle blikken waren<br />
gericht op de schaal. Franca ging zijwaarts zitten. Haar haren<br />
prikkelden tegen mijn wang. Ik legde mijn hand om haar<br />
heup.<br />
De barman rolde maar door. ‘Pak er nou een,’ schreeuwde<br />
een jongen naast ons. De barman greep een balletje en<br />
draaide het open.<br />
‘De eerste,’ zei hij en hij haalde het stukje papier eruit. ‘De<br />
eerste van het één-tegen-één-toernooi, is Mauro. Mauro zit<br />
in groep 1.’<br />
Lawaai en geschreeuw op de tribunes. Daarbovenuit riep de<br />
barman nog een keer ‘Mauro’. En vanuit het volkshuis kwam<br />
Mauro het veld oprennen. BAR stond heel groot op zijn shirt.<br />
Daaronder in kleinere letters: tabaccheria. Achterop het shirt<br />
prijkte onder zijn naam het nummer 10, het nummer van de<br />
* voorpublicatie *<br />
spelverdeler. Het wit van het nummer stond prachtig op het<br />
paars van zijn shirt en broek. Zijn kousen waren hoog opgetrokken.<br />
De barman pakte Mauro vast en samen stonden ze<br />
bij de Grote Gouden.<br />
‘Dit is jouw jaar,’ zei de barman. Het publiek klapte zijn handen<br />
stuk. ‘Drie keer,’ werd er gebruld.<br />
‘Mauro?’ zei de barman en sloeg zijn arm om zijn schouders.<br />
Mauro stotterde, zocht naar woorden. Zo had ik hem nog<br />
nooit gezien.<br />
‘Op het veld zullen Mauro’s voeten vast beter spreken,’ zei<br />
de barman om het snel af te ronden.<br />
‘Dat is wel te hopen,’ zei Franca en ze giechelde alsof ze weer<br />
met haar vriendinnen onder het raam stond te kijken naar<br />
IJzer.<br />
Ik wilde wat zeggen, maar de barman begon weer te rollen<br />
met de balletjes. Veel sneller dan daarnet pakte hij er eentje<br />
uit de schaal. Hij ontvouwde het papier en liet een stilte<br />
vallen.<br />
‘IJzer,’ riep hij en rondom de parkeerplaats werd volop geapplaudisseerd.<br />
‘Een droomfinale,’ riep de barman boven alles uit. ‘Het toernooi<br />
kan eindigen in een droomfinale. IJzer in poule 2...<br />
IJzer,’ schreeuwde hij.<br />
Franca klapte hard in haar handen toen IJzer kwam aanrennen.<br />
Ik pakte haar heup steviger vast. Ze gilde minstens<br />
zo schel als andere meisjes. Ik liet los en klapte in mijn handen.<br />
Het zou raar hebben gestaan als ik het niet zou hebben<br />
gedaan. Franca schoof op mijn schoot en ging steeds weer<br />
anders zitten, wat een paar pijnlijke prikken in mijn bovenbeen<br />
opleverde.<br />
Ook IJzer werd kort geïnterviewd door de barman, maar ik<br />
kon het niet helemaal volgen omdat Franca voortdurend<br />
heen en weer bewoog. Voor zover ik het kon verstaan, was<br />
IJzer zeker van zijn zaak. Het laatste wat hij zei was goed te<br />
<strong>Lava</strong> <strong>13.1</strong><br />
7
Change language