31.07.2013 Views

Lava 13.1 - binnenwerk.indd - CWI

Lava 13.1 - binnenwerk.indd - CWI

Lava 13.1 - binnenwerk.indd - CWI

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Laatste sigaar<br />

Tara-Ann Minckers<br />

Vanuit zijn bed keek Berman uit over een verlichte stad, een<br />

koepel van geelgrijze lucht. Een lucht die geen nacht meer<br />

kon worden.<br />

Berman had het koud, voelde zich onbehaaglijk en moe.<br />

Hij probeerde zijn stramme benen te bewegen, wat maar<br />

moeizaam lukte, en bestudeerde zijn grauwe handen. Wild<br />

meanderende aderen, alsof ze om de ouderdomsvlekken<br />

heen probeerden te manoeuvreren. Dik als kleine adders<br />

onder zijn huid.<br />

Moeizaam richtte hij zijn hoofd op. De vertrouwde kleine<br />

kamer die hij na elk ontwaken even vergeten scheen te zijn.<br />

De boeken, in een hoge kast tegen de muur, bevatten alleen<br />

nog strepen, horizontale balkjes die door de onwil van zijn<br />

ogen van elke betekenis verstoken bleven. Zijn boekenverzameling<br />

was waardeloos geworden. Zelfs de sterkst denkbare<br />

bril ontlokte ze niets meer dan strepen.<br />

Tegen de teloorgang van zijn geheugen had hij gevochten.<br />

Hij had de namen van alle Amerikaanse staten uit zijn hoofd<br />

geleerd, ze eindeloos gerepeteerd, maar was uiteindelijk het<br />

merendeel weer vergeten. Het deed er niet meer toe.<br />

Zijn dagen smolten samen zonder structuur. Elke orde ont-<br />

brak, een werkelijkheid zonder de houvast van uren, dagen<br />

en weken. Het was nu nacht, maar als hij weer wakker zou<br />

worden uit die merkwaardige slaap, die nauwelijks nog slapen<br />

was, zo droomloos dat hij ook dood had kunnen zijn,<br />

dan zou het raam weer licht zijn, zou het licht weer vanuit<br />

een andere hoek binnenvallen. Hoeveel tijd ging er voorbij?<br />

Hoe lang had hij geslapen? Hij wist het niet.<br />

Af en toe hoorde hij de buurvrouw van nummer 751 langs<br />

zijn deur schuifelen, voorzichtig, alsof ze het spiegelende zeil<br />

van de gang met ijs verwarde dat elk moment zou kunnen<br />

breken. Ze mompelde. Cyclisch gemompel in het geval van<br />

mevrouw Stemerdink. Haar levensloop was een doorlopend<br />

verhaal geworden dat ze zowel met als zonder toehoorders<br />

vertelde. Als ze langs de deur slofte kon Berman precies<br />

horen in welk deel van haar verhaal ze zich bevond. Hij had<br />

haar vaak met ternauwernood verzamelde beleefdheid aangehoord.<br />

‘Demente wijven,’ gromde hij.<br />

Er was bezoek. Berman merkte stemmen op in de verte,<br />

maar weigerde zich erop te concentreren. Het opgewonden<br />

gepraat stoorde hem.<br />

<strong>Lava</strong> <strong>13.1</strong><br />

61

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!