Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Laatste sigaar<br />
Tara-Ann Minckers<br />
Vanuit zijn bed keek Berman uit over een verlichte stad, een<br />
koepel van geelgrijze lucht. Een lucht die geen nacht meer<br />
kon worden.<br />
Berman had het koud, voelde zich onbehaaglijk en moe.<br />
Hij probeerde zijn stramme benen te bewegen, wat maar<br />
moeizaam lukte, en bestudeerde zijn grauwe handen. Wild<br />
meanderende aderen, alsof ze om de ouderdomsvlekken<br />
heen probeerden te manoeuvreren. Dik als kleine adders<br />
onder zijn huid.<br />
Moeizaam richtte hij zijn hoofd op. De vertrouwde kleine<br />
kamer die hij na elk ontwaken even vergeten scheen te zijn.<br />
De boeken, in een hoge kast tegen de muur, bevatten alleen<br />
nog strepen, horizontale balkjes die door de onwil van zijn<br />
ogen van elke betekenis verstoken bleven. Zijn boekenverzameling<br />
was waardeloos geworden. Zelfs de sterkst denkbare<br />
bril ontlokte ze niets meer dan strepen.<br />
Tegen de teloorgang van zijn geheugen had hij gevochten.<br />
Hij had de namen van alle Amerikaanse staten uit zijn hoofd<br />
geleerd, ze eindeloos gerepeteerd, maar was uiteindelijk het<br />
merendeel weer vergeten. Het deed er niet meer toe.<br />
Zijn dagen smolten samen zonder structuur. Elke orde ont-<br />
brak, een werkelijkheid zonder de houvast van uren, dagen<br />
en weken. Het was nu nacht, maar als hij weer wakker zou<br />
worden uit die merkwaardige slaap, die nauwelijks nog slapen<br />
was, zo droomloos dat hij ook dood had kunnen zijn,<br />
dan zou het raam weer licht zijn, zou het licht weer vanuit<br />
een andere hoek binnenvallen. Hoeveel tijd ging er voorbij?<br />
Hoe lang had hij geslapen? Hij wist het niet.<br />
Af en toe hoorde hij de buurvrouw van nummer 751 langs<br />
zijn deur schuifelen, voorzichtig, alsof ze het spiegelende zeil<br />
van de gang met ijs verwarde dat elk moment zou kunnen<br />
breken. Ze mompelde. Cyclisch gemompel in het geval van<br />
mevrouw Stemerdink. Haar levensloop was een doorlopend<br />
verhaal geworden dat ze zowel met als zonder toehoorders<br />
vertelde. Als ze langs de deur slofte kon Berman precies<br />
horen in welk deel van haar verhaal ze zich bevond. Hij had<br />
haar vaak met ternauwernood verzamelde beleefdheid aangehoord.<br />
‘Demente wijven,’ gromde hij.<br />
Er was bezoek. Berman merkte stemmen op in de verte,<br />
maar weigerde zich erop te concentreren. Het opgewonden<br />
gepraat stoorde hem.<br />
<strong>Lava</strong> <strong>13.1</strong><br />
61