Download het volledig rapport - KCE

iv Osteopathie en Chiropraxie KCE Reports 148A
Voor andere indicaties is er geen bewijs van doeltreffendheid.
Weinig gedocumenteerde risico’s door gebrek aan gegevens
Uit studies blijkt dat in 30 tot 60% van de gevallen milde ongewenste neveneffecten
optreden. Dit vertaalt zich voornamelijk door een tijdelijke verergering van de pijn en
door hoofdpijn.
Ernstige complicaties die een negatieve invloed kunnen hebben op de prognose, werden
gedocumenteerd. De gegevens laten echter niet toe om een kwantitatieve schatting van
de risico’s te maken.
Door een niet-conventionele therapeut te raadplegen, bestaat altijd het risico dat het
stellen van de medische diagnose vertraging oploopt. En indien hij hiervoor niet opgeleid
is, loopt de geconsulteerde therapeut het risico niet in staat te zijn risicogevallen of
contra-indicaties voor de behandeling te identificeren.
TOESTAND IN BELGIE
Wettelijk kader
Het stellen van een diagnose en het instellen van een behandeling van een fysische of
psychische toestand zijn wettelijk voorbehouden aan de houders van het diploma van
arts. Osteopaten en chiropractici die beroepsmatig diagnoses stellen en behandelingen
instellen en die geen arts zijn werken dus in de illegaliteit, tenzij zij een medische
handeling stellen die binnen hun specifieke wettelijke bevoegdheid valt, zoals bijvb. de
handelingen die wettelijk mogen worden gesteld door kinesitherapeuten, zij het wel op
medisch voorschrift. Deze laatste situatie niet te na gesproken, kunnen patiënten die
een beroep doen op osteopaten en chiropractici die geen arts zijn vandaag vanwege de
overheid geen garanties krijgen op het vlak van kwaliteit van de verstrekte zorg en
veiligheid. De uitvoering van de wet “Colla” zou daarin meer duidelijkheid kunnen
brengen.
Op 29 april 1999 werd deze wet « Colla » afgekondigd. Om te garanderen dat patiënten
kwaliteitsvolle zorgen krijgen, wordt onder andere een dubbel registratiesysteem
voorgesteld: registratie van de niet-conventionele praktijken (disciplines) en registratie
van elke beroepsbeoefenaar van deze praktijken.
Hiervoor moet een paritaire commissie worden samengesteld om, onder andere, advies
te geven over de algemene voorwaarden die van toepassing moeten zijn op de
uitoefening van alle niet-conventionele praktijken en de voorwaarden waaraan de
beroepsbeoefenaars van een erkende niet-conventionele praktijk moeten voldoen om
individueel geregistreerd te kunnen worden, zoals bijvoorbeeld het feit dat ze al dan niet
lid moeten zijn van een erkende beroepsvereniging en de opleidingscriteria.
De wet voorziet dat de paritaire commissie voor de helft moet bestaan uit leden die
worden voorgedragen door de medische faculteiten, en de andere helft uit beoefenaars
van een niet-conventionele praktijk, voorgedragen door kamers waarvan er voor elk
van de in de Wet Colla vernoemde niet-conventionele praktijken één moet worden
opgericht. Er staat niet in art. 5 dat de leden-beoefenaars van de paritaire commissie
individueel geregistreerd moeten zijn, en de wet geeft ook geen definitie van het begrip
“beoefenaar van een niet-conventionele praktijk”.
De wet bepaalt wel in art. 8 § 1 dat niemand een niet-conventionele praktijk mag
uitvoeren zonder daarvoor individueel te zijn geregistreerd. Deze onduidelijke situatie
zou moeten worden uitgeklaard.