Download het volledig rapport - KCE

86 Osteopathie en Chiropraxie KCE Reports 148
Om het wetenschappelijk werk omtrent de niet-conventionele geneeswijzen te
vergaren, werd de “COST B4” opgericht (“European Cooperation in the field of Science
and Technology”). Deze groep weerhield onder andere als conclusie dat het
voornaamste criterium om een behandeling te kiezen de werkzaamheid is, dewelke het
best wordt aangetoond door de gerandomiseerde dubbelblinde proef en waarbij het is
aanbevolen ook te kijken naar de tevredenheid en het welzijn van de zieke, zowel bij
conventionele als niet-conventionele behandelingen. Hierbij moet onderzoek op het
gebied van niet-conventionele behandelingen volgens de groep worden aangemoedigd
door de overheden, maar zij moeten er ook over waken dat dit onderzoek
beantwoordt aan de vereisten van hoge methodologische kwaliteit. 104
5.1.6.2 Het aantonen van de klinische effectiviteit
In haar verslag van 6 maart 1997 over de status van de niet-conventionele geneeskunde,
oordeelt het Europees parlement dat de verschillende niet-conventionele geneeswijzen
moeten worden onderscheiden. Hierbij zijn klinische proeven, een evaluatie van de
behandelingsresultaten en andere wetenschappelijke studies of academisch onderzoek
noodzakelijk om de waargenomen feiten en het verband daartussen te analyseren. Deze
evaluatie dient volgens het Europees parlement te gebeuren volgens voor de
verschillende geneeswijzen geschikte methodologieën. Dit is echter niet evident nu de
therapeutische werking ervan niet kan worden bewezen volgens de algemeen
aanvaardbare wetenschappelijke methodes. Bovendien maakt dit het voorwerp uit van
controverses. Het is dan ook belangrijk om aanvaarde methodologieën en adequate
geldigheidscriteria op te stellen. Anderzijds is het Europees parlement er zich wel
degelijk van bewust dat er eerder moet worden gesproken van een “fluctuerende
waaier” van bewijzen en aanvaardbaarheid, dan van een rigide verdeling tussen
wetenschappelijke versus niet-wetenschappelijke bewijzen. Daar komt nog bij dat er
reeds verschillende niet-conventionele geneeswijzen zijn die al een zekere vorm van
wettelijke erkenning hebben in bepaalde lidstaten en soms zelfs beschikken over een
beroepsorganisatie op Europees niveau, waarvan er bovendien (weliswaar beperkte)
onderzoeken bestaan over de effectiviteit die over het algemeen wel overtuigend zijn
(vb. chiropraxie en homeopathie).
Kernboodschappen: de beoefening van de niet-conventionele
geneeskunde in Europese context
• Binnen de Europese Unie bestaan er twee opvattingen over de
gezondheidszorg.
• De eerste opvatting gaat er principieel van uit dat enkel artsen bevoegd zijn
om de geneeskunde te beoefenen.
• De tweede opvatting stelt daarentegen dat iedereen die dat wenst de
geneeskunde kan beoefenen, met uitzondering van bepaalde handelingen die
uitsluitend door artsen mogen worden verricht.
• Het aantonen van een klinische effectiviteit is belangrijk om de verschillende
niet-conventionele praktijken te onderscheiden.
5.1.7 Besluit over het Belgische en Europees wettelijk kader
5.1.7.1 De beoefening van de conventionele gezondheidszorg in België
De beoefening van de conventionele gezondheidszorg in België is hoofdzakelijk terug te
vinden in het koninklijk besluit nr. 78. Onder de conventionele gezondheidszorg wordt
verstaan de uitoefening van de geneeskunst, de geneeskunde, de kinesitherapie, de
verpleegkunde, de paramedische beroepen en het beroep van vroedvrouw. Elk van deze
beroepen is onderworpen aan eigen voorwaarden.