Download het volledig rapport - KCE

94 Osteopathie en Chiropraxie KCE Reports 148
5.2.5 Besluit over de situatie in Frankrijk, Nederland en het Verenigd
Koninkrijk
5.2.5.1 De situatie in Nederland
De wet BIG laat in beginsel iedereen toe om medische zorgen te verstrekken, op
bepaalde “voorbehouden” handelingen na die enkel mogen worden beoefend door
beroepsbeoefenaars die de wet BIG bevoegd verklaart.
De wet BIG is deels een kaderwet die een aantal belangrijke punten regelt. Een
aanzienlijk aantal punten is evenwel onderworpen aan zelfregulering door de
beroepsgroepen. De wet BIG berust op de registratie van beroepstitels en
opleidingstitels waarbij er een onderscheid wordt gemaakt tussen twee categorieën die
elk onderworpen zijn aan eigen regels.
5.2.5.2 De situatie in Frankrijk
Enkel artsen met een diploma mogen de geneeskunde beoefenen. Het gebruik van
alternatieve behandelmethoden is voorbehouden aan artsen. Frankrijk heeft wel reeds
allerlei stappen ondernomen tot de erkenning van de osteopathie en de chiropraxie. De
acupunctuur is in Frankrijk erkend door de “Académie de médecine” en kan legaal
worden beoefend door artsen.
5.2.5.3 De situatie in het Verenigd Koninkrijk
Iedere persoon die geen arts is, kan krachtens het gewoonterecht een alternatieve
therapie aanbieden op voorwaarde dat hij zich niet voor arts uitgeeft en geen
beschermde discipline beoefent. Evenmin mogen deze beoefenaars beweren bepaalde
ziektes te kunnen genezen, wat niet verhindert dat ze de ziektes mogen behandelen.
De osteopathie en de chiropraxie hebben een juridisch statuut gekregen via een
wetgevend optreden. De homeopathie is erkend door de “Faculty of Homeopathe Act”
en leidt (dieren)artsen, tandartsen en vroedvrouwen op in de homeopathie. Ook de
acupunctuur zou een juridisch statuut krijgen via wetgeving, doch dit is er op vandaag
nog niet. Voor de overige alternatieve praktijken moedigt de overheid aan om
zelfregulerend op te treden.
5.2.5.4 Afsluitende bemerking
De korte beschrijving van hoe Nederland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk de
uitoefening van de niet-conventionele geneeskunde heeft aangepakt, toont duidelijk aan
hoe er binnen de Europese Unie verdeeldheid bestaat over de uitoefening van de
geneeskunde. Elke lidstaat heeft dan ook voorzien in een eigen systeem, waarbij het
opvalt dat de uitoefening van de niet-conventionele geneeskunde tot op vandaag niet
vaak aan een sluitende regelgeving is onderworpen.Dit gebrek aan harmonie en
uniformiteit en de atypische situatie waarin België zich bevindt, laten niet toe om uit
Nederland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk lessen te trekken voor het Belgische
juridische kader.