Download het volledig rapport - KCE

KCE Reports 148 Osteopathie en Chiropraxie 49
Wat ze over de “theorie” weten, kan meestal worden samengevat tot wat hun
beoefenaars hen hebben verteld als uitleg voor de behandeling en als rechtvaardiging
van de voorgestelde zorgen. In het volgende uittreksel uit het interview ziet men heel
goed dat de gebruikers de ‘uitleg’ die hen wordt gegeven door de geconsulteerde
beoefenaars hernemen:
“De uitleg dat ze daar voor heeft is dat de spieren zich hebben gevormd naar de gewrichten
toe, de spieren hebben de gewoonte om aan de botten te trekken. De spier moet een nieuwe
vorm aannemen, maar na een keer hebben de spieren het patroon van vroeger nog, dus moet
ge verschillende keren gaan. Een soort van gewoontepatroon doorbreken. Daarna ga je over op
onderhoud, om de zes of zeven weken als een soort onderhoudsbeurt” (gebruikster chiro 4).
In het verhaal van deze gebruiker illustreren het begrip 'gewoontemodel' en het idee dat
dit model moet worden doorbroken, goed de relevantie van de hierboven vermelde
analyses van Lee-Treweek.
De ‘holistische’ benadering van de osteopathie
De aantrekkelijkheid van de osteopathie schuilt in de verschillende aspecten van de
behandeling, maar vooral in de “globale” benadering van de patiënt. Al naargelang
de gesprekspartner heeft het begrip ‘globaliteit' echter een verschillende betekenis.
« Ik waardeer zijn aandacht voor het individu in zijn geheel»* (gebruikster osteo 8);
« Ik ben zelf kinesitherapeute, maar osteopathie, dat is iets heel anders. Een osteopaat heeft
een veel globaler gezichtspunt, dat is werkelijk complex… » (gebruikster osteo 1).
De redenering van de deelnemers illustreert goed tot op welke hoogte de gebruikers
dit concept aanvaarden. Deze vrij vage 'globaliteit' kanverschillende dingen betekenen al
naargelang de gesprekspartners: dat een letsel aan een deel van het lichaam een reden
kan hebben die dieper verborgen zit; dat ze een invloed kan hebben op andere delen
van het lichaam; of ook nog, dat een ‘lokaal’ probleem een weerslag kan hebben op heel
het lichaam.
« Wanneer men pijn heeft aan de voeten, gaat dit daarna naar de heupen, heeft een invloed
op de rug, enz. » (gebruikster osteo 1) ;
« Mijn moeder is onlangs gevallen en heeft een enkel verstuikt… door haar enkel te verstuiken
is er misschien iets ontwricht in de knie, of de heup, en de osteopathie, die kan zien of alles
zich op zijn plaats bevindt, zou dit kunnen opsporen, terwijl het kan gebeuren dat
kinesitherapeut die niet opmerkt… » (gebruikster osteo 2).
Die fragmenten uit de interviews schetsen ook een beeld van het menselijk lichaam als
een geheel van organen, spieren en beenderen dat in kwetsbaar evenwicht is en waarop
regelmatig aanslagen worden gepleegd door regelmatige activiteiten, die zowel van
professionele als van biologische aard kunnen zijn. Hoewel dit beeld van het lichaam niet
specifiek is voor de gebruiker van de osteopathie of van de chiropraxie, behoort het
wel tot de elementen die, in combinatie met andere elementen, een duidelijker beeld
geven van waarom op deze twee disciplines een beroep wordt gedaan.
3.3.3.5 Verschillende verwachtingen van de gebruikers
In het algemeen blijkt dat gebruikers een beroep doen op osteopathie of chiropraxie
voor dezelfde klachten, maar dat de verwachte voordelen en motivaties hiervoor erg
verschillend zijn. Wanneer we de ervaringen van gebruikers met osteopathie en
chiropraxie vergelijken, zien we dat ze erg verschillende zaken waarderen.
Karikaturaal voorgesteld zou men kunnen zeggen dat osteopathische patiënten de
‘globale’ aanpak en de duur van de consultatie waarderen, terwijl de chiropractische
patiënten eerder de snelheid van de behandeling en de beschikbaarheid van de
beoefenaars appreciëren. Het is net alsof elke gebruiker bij ‘zijn’ beoefenaar een type
behandeling heeft gevonden dat bij hem past, dat hij goed vindt, in de eerste plaats
omdat ze hem verlichting brengt, en vervolgens omdat het ‘model’ van de verzorging en
de uitvoering van de behandeling aan zijn verwachtingen beantwoordt.