Download het volledig rapport - KCE

40 Osteopathie en Chiropraxie KCE Reports 148
De gegevens van de therapeuten circuleren in het netwerk van sociale relaties,
bijvoorbeeld tussen personen die eenzelfde beroep uitoefenen.
« Eigenlijk ben ik naar de chiropractor gegaan op aanraden van vrienden, die heel veel van
geneeskunde afweten. Dus ik had er vertrouwen in dat ze mij niet zomaar naar iemand
zouden meenemen » (gebruikster chiro 4).
« Er zijn er vier of vijf die vermaard zijn en het zijn altijd die waarop door dansers een beroep
wordt gedaan… » (Gebruikster osteo 2).
Geen van de ondervraagde gebruikers zou trouwens een osteopaat consulteren zonder
dat die hem aanbevolen wordt door een "kennis", die zelf deze osteopaat heeft
geraadpleegd. Dit is een voorwaarde en een essentieel kenmerk van het gebruik van
beroepen die vrij worden uitgeoefend en dit getuigt van de noodzaak om vertrouwen te
kunnen hebben in de therapeutische relatie op een collectieve basis.
« Voor mij gaat dat altijd via via… Je legt je lichaam toch in handen van iemand… »
(Gebruikster osteo 2).
Het zou er ongetwijfeld anders aan toe gaan als de gebruiker zich zou richten tot een
ziekenhuisinstelling of een zorgcentrum waar hij/zij naar een arts ‘van het huis’ zou
worden verwezen. Zoals zeer goed werd verwoord door een gebruiker, “de
vertrouwensomgeving” die nodig is voor de therapeutische relatie berust hier op een
institutionele basis.
« Op zo’n moment, ja… (ik zou een chiropractor raadplegen zonder dat die mij door een
kennis wordt aanbevolen), omdat ik me in een vertrouwensomgeving zou bevinden waar de
chiropractor erkend wordt omwille van zijn vaardigheden, ik veronderstel dat een ziekenhuis
geen slecht iemand zou in dienst nemen… » (Gebruiker chiro 1).
De eerste ervaring van gebruikers met alternatieve behandelingen bepaalt dus in grote
mate de individuele therapeutische weg die zij uiteindelijk nemen. De eerste en de
daarop volgende consultaties zullen dus bepalen hoe de patiënt intuïtief een classificatie
maakt tussen de gezondheidsproblemen waarmee hij wordt geconfronteerd en de
therapeutische vaardigheden van de zorgverleners die hij raadpleegt. Deze eerste
ervaring leidt ertoe dat de gebruiker een categorie problemen zal afbakenen waarvoor
hij altijd onmiddellijk een osteopaat of een chiropractor zal raadplegen. Deze positieve
ervaring zorgt er trouwens bijna altijd voor dat het scala van redenen waarvoor een
beoefenaar wordt geraadpleegd, zal worden uitgebreid tot andere probleemtypes (die
echter wel tot dezelfde intuïtieve ‘categorie’ behoren). Dit heeft ook tot gevolg dat de
overgrote meerderheid van de consultaties bij een osteopaat of een chiropractor in
“eerstelijn” gebeuren.
De communicatie tussen de gebruikers en de zorgverleners
Er moet ook nog worden benadrukt dat de gebruikers die regelmatig een osteopaat of
een chiropractor raadplegen hiervan bijna nooit hun huisarts op de hoogte brengen.
« Omdat we wel weten dat ze dat belachelijk gaan vinden. Tegen echte dokters zeg ik dat
niet… » (gebruikster chiro 7).
« Mijn huisarts is op de hoogte dat ik voor mijn schouder bij de chiropractor ga, maar we
hebben nogal een breeddenkende huisarts” (gebruikster chiro 6).
Het medisch systeem mag dan al wel pluralistisch zijn, het is daarom niet minder
verdeeld tussen twee 'werelden': die van de conventionele biogeneeskunde en die van
de niet-conventionele geneeswijzen. Hoewel de gebruikers doorlopend van de ene
‘wereld’ naar de andere gaan, zijn ze zich daarom niet minder bewust van een soort
virtuele grens tussen beide werelden en nemen ze de verschillende gedragingen en
redeneringen aan naarmate ze zich in de ene of in de andere wereld bevinden. Deze
virtuele grens tussen de twee ‘werelden’ wordt echter 'reëel' gemaakt door de artsen
en de beoefenaars van de niet-conventionele geneeswijzen via de wederzijdse
terughoudendheid die vaak aan de dag wordt gelegd en in stand gehouden.