Download het volledig rapport - KCE

KCE Reports 148 Osteopathie en Chiropraxie 81
Patiënten zijn evenwel vrij om voor een alternatieve behandeling te kiezen. Elke
persoon heeft immers recht op een vrije keuze van behandeling. Voor deze alternatieve
behandeling zal de verplichte ziekteverzekering niet tegemoetkomen. Desalniettemin
zijn er zorgverzekeraars die via een aanvullende vrije verzekering een terugbetaling
aanbieden voor bepaalde alternatieve behandelingen.
Wegens het toenemend gebruik van niet-conventionele geneeskunde, zijn de
ziekenfondsen, als emanatie van hun leden, ook bepaalde vormen van niet-conventionele
geneeskunde (deels) gaan vergoeden. Vermits ziekenfondsen vrije instellingen zijn,
kunnen zij beslissingen nemen met betrekking tot aanvullende verzekeringen zonder
hiertoe in principe toestemming te moeten vragen aan de staat, behalve van de
controledienst op de ziekenfondsen. Hierdoor is het mogelijk om de dienstverlening aan
te passen aan de evoluerende behoeften van de leden. In casu is dit gebeurd door
(bepaalde) niet-conventionele geneeswijzen op te nemen binnen de veralgemeende
aanvullende verzekering. Bij de meeste ziekenfondsen is deze tussenkomst beperkt tot
een aantal niet-conventionele geneeswijzen en daarbinnen slechts onder bepaalde
voorwaarden (vb. geplafonneerde terugbetaling). 103
Volgens critici stellen ziekenfondsen en verzekeringsmaatschappijen zich op die manier
als commerciële instanties boven de wet en geven ze met de terugbetaling van
alternatieve geneeswijzen een misleidend signaal aan de bevolking. Zo zou uit de
terugbetaling een aanbeveling naar patiënten toe kunnen worden afgeleid voor een niet
gereglementeerde en niet erkende behandeling waarvan het nut zeer beperkt is en
waarvan de gevaren niet te verwaarlozen zijn. 104
De discussie in welke mate de staat en/of ziekenfondsen moeten tussenkomen in
alternatieve geneeswijzen, werd aangewakkerd in januari 2004 nadat er aan de
universiteit van Gent een dertigtal sceptici een overdosis homeopathie hadden geslikt
(namelijk 30 ml van een C30 verdunning (1 op 10 60 ) van slangengif, arsenicum,
belladonna (wolfskers), hondemelk of kakkerlakkenextract). Deze zelfmoordstunt met
een homeopathisch middel had tot doel aan te tonen dat er in homeopathische
geneesmiddelen geen werkzame stoffen zitten, alsook op die manier de ziekenfondsen
aan te klagen omdat zij onbewezen behandelingen vergoeden op basis van het criterium
"tevredenheid van de klant" en niet op basis van "bewezen werkzaamheid".
5.1.5.5 De opleiding
Thans wordt acupunctuur in bepaalde faculteiten geneeskunde onderwezen. De
Université Libre de Bruxelles heeft in 2004 een volledige opleidingscyclus osteopathie
opgestart.
In Vlaanderen kan een opleiding in de osteopathie in niet gesubsidieerd privaat
onderwijs worden gevolgd (vb. aan de International Academy of Osteopathy (IAO) te Gent
of aan het Flanders International College of Osteopathy (FICO) te Antwerpen). De ULB
biedt daarentegen sinds het academiejaar 2004-2005 eveneens een opleiding aan in de
osteopathie. De opleiding maakt deel uit van het instituut voor
bewegingswetenschappen en betreft een aanvullende masteropleiding. Deze
complementaire master wordt enkel voorbehouden voor de houders van een diploma in
de bewegingswetenschappen met oriëntatie in de osteopathie. Deze complementaire
master wordt gedoceerd door docenten uit de faculteiten geneeskunde en
bewegingswetenschappen en de osteopathische praktijkvakken door osteopaten DO.
Het bestaat uit drie bachelorjaren, gevolgd door een tweejarige masteropleiding, en
wordt afgesloten door een éénjarige MaNaMa. Deze universitaire en officiële opleiding,
overigens de eerste in Europa, werd mogelijk gemaakt door het decreet van 31 maart
2004 van de Franse Gemeenschap betreffende de organisatie van het hoger onderwijs
ter bevordering van de integratie in de Europese ruimte van het hoger onderwijs en
betreffende de herfinanciering van de universiteiten (B.S. 18 juni 2004). Dit decreet
kadert in de Europese Bologna-hervorming. Hoewel er aan de ULB een diploma in de
osteopathie kan worden bekomen, doet dit geen afbreuk aan het feit dat de uitoefening
van het beroep op heden nog niet is erkend, waardoor het uitoefenen van dit beroep
strikt gezien kan worden beschouwd als de onwettige uitoefening van de geneeskunde.