Bestemmingsplan - Gemeente Emmen

270 nC (CAA 239878). Ten oosten van Weerdinge, op en eperceel
bij Weerdingermond,
zijn kralen van barnsteen en git gevond en, evenals fragmenten
aardewerk en vuursteen en een hamerbijl. De daterin g van deze vondsten ligt
in het Neolithicum tot de vroege ijzertijd, 5300 to t 600 vC (CAA 36102).
3.3 Nieuw-Weerdinge en Emmer-Erfscheidenveen
Ten zuiden van Nieuw-Weerdinge, in een gebied met en estraal
van ongeveer
2,5 kilometer, zijn zes meldingen bekend van vondst en van vuurstenen artefacten.
Het gaat voornamelijk om stukken met een tering da in het
Mesolithicum (CAA 56053, 56057, 56059, 56064 en 66). 560Een
vondstmelding
heeft een datering van het Mesolithicum tot n aahet
Neolithicum,
vanwege de aanwezigheid van een fragment aardewerk bij de vuursteenafslag
(de introductie van aardewerk valt samen met de rgang ove van het Mesolithicum
naar het Neolithicum) (CAA 56061). De vondsten zijn gedaan tijdens
veldkarteringen langs het traject van de N391, de eg wvan
Emmen naar Ter
Apel. Het betreft zowel afslagen als (fragmenten an) v werktuigen en enkele
stukken zijn verbrand (Molema, 1999).
In de buurt van de plaats Emmer-Erfscheidenveen een is aantal tracés
van veenwegen ontdekt (CAA 16998, 238456, 238457, 02229). 3 Delen van deze
veenwegen horen tot dezelfde weg. Er zijn twee racés t bekend: een meer
dan drie kilometer lange weg van gevlochten takken en een iets noordelijker
gelegen smaller (voet)pad van houten planken (Caspa rie, 1986). Nabij het
vermoedelijke tracé is bij het afgraven van veen 1938 in een veenlijk aangetroffen
(CAA 302122). Het veenlijk was gekleed in een antel m van pels en droeg
wollen onderkleding. Bij het lijk werden takken en aangepunte stokken gevonden.
Ook dit veenlijk lijkt niet begraven te zij n in een grafkuil, maar is op
een zeer natte plek in het veen neergelegd en waars chijnlijk met de stokken op
zijn plaats gehouden. Op grond van stuifmeelonderzo ek is de ouderdom van
het veenlijk gesteld op ongeveer 3000 jaar. Daarmee dateert het in de middentot
late bronstijd (Van Zeist, 1956: pp. 199-200).
3.3.1 Historisch onderzoek Emmer-Erfscheidenveen
Emmer-Erfscheidenveen (Emmererf) was een zelfstandi g dorp, ontstaan door
de turfwinning in het veengebied. In het Emmererfsc heidenveen waren rond
1940 nog een aantal veenputten terug te vinden ar – da werd van oudsher onregelmatig
veen afgegraven ten behoeve van eigen uik gebr (Visscher, 1940:
p.102). Aan de Eemszijde kwamen ook randafgravingen voor met als doel eigen
en plaatselijke voorziening in brandstof. Deson danks zijn randafgravingen
nooit van grote betekenis geweest; koloniën langs e rand d bleven boeren nederzettingen
en kregen de vorm van een wegdorp. latere, De grootschaliger
vervening, met wijken, zijwijken, doorlopende kanal en, betekende hier
evenals elders een ingreep tot op het zand.
Historisch kaartmateriaal laat zien dat door het bied ge van Emmer-
Erfscheidenveen naast de Heerendijk een aantal -west oost georiënteerde veen-
19