Bestemmingsplan - Gemeente Emmen

6 Conclusies en advies Deelgebied I
Zoals vermeld zijn de meeste vondsten uit het ooste lijk deel van de gemeente
Emmen afkomstig van de veenontginningen. De locatie s van dergelijke ‘toevalstreffers’
is zeer moeilijk te voorspellen. Uit het voorbeeld van de rijke
Mesolithische vindplaats ten oosten van Nieuw-Schoo nebeek blijkt wel dat
hogere delen van het landschap interessant zijn eest gew voor prehistorische
bewoning. Dergelijke zandopduikingen zijn in het hu idige landschap niet altijd
met het blote oog waar te nemen. Een bestuderi ng van een gedetailleerde
hoogtekaart, met andere woorden, van de Actuele Hoo gtebestand van Nederland
(AHN), kan in dergelijke gevallen vaak uitkoms t bieden.
De gegevens uit beschikbare rapporten van eerder n het i gebied uitgevoerde
onderzoeken geven slechts informatie over eine kl delen van de
aanwezige terreinen. De onderzochte gebieden zijn en tdele
verstoord, maar
hebben ook intacte podzolprofielen onder het (rest) veen opgeleverd. Dergelijke
bodems zijn gevormd vóór dat het veen is gegroei d. De veengroei begon in
de bronstijd (2000 tot 800 vC). De met veen bedekte gepodzoleerde bodems
dateren dus uit de prehistorie, vóór de bronstijd.
In het algemeen kan gezegd worden dat archeologisc he onderzoeken in
het oostelijke veengebied van Emmen voorafgegaan enen di te worden door
een uitgebreid bureauonderzoek waarin het gebruik an vde
AHN cruciaal is.
Bevindingen kunnen met enkele verificatieboringen estaafd g worden. Terreinen
waarin zich geen zandopduikingen bevinden, hebb en een beduidend
kleinere trefkans op de aanwezigheid van onverstoor de archeologische grondsporen
dan terreinen waarin zich zandkoppen of -rug gen bevinden. De
aanwezigheid van depotvondsten of votiefgaven in rgelijke de terreinen is niet
uit te sluiten, maar dergelijke archeologische rest en zijn met inventariserend
booronderzoek niet op te sporen. Inventariserend ldonderzoek ve is van belang
om eventueel aanwezige intacte podzolbodems onder et veen h te traceren.
Het historisch onderzoek onderbouwt de uitkomsten an v het archeologische
bureau onderzoek. Kaart IV, waarop de belangrijkste historisch ruimtelijke en
archeologische bevindingen zijn samengebracht, toon t duidelijk de gebieden
waar de kans op nieuwe archeologische vondsten hoog is. Vooral in het noordelijk
deel vallen de cartografische gegevens goedd eels samen met de bekende
archeologische vondsten. Het gaat dan om gebieden aar wvan
oudsher agrarische
activiteiten plaats vonden of waar wegen door het veen de Hondsrug
verbonden met Roswinkel en het riviertje de Runde. Waarschijnlijk geldt dat
ook voor de omgeving van de Nieuwe weg bij Roswinke l waarvoor sterke
aanwijzingen bestaan dat die weg het tracé van oudere een veenweg tussen
Roswinkel en Emmen volgt.
27