Eindverslag (PDF, 9.83 MB) - Buitenlandse Zaken - Belgium

Analyse volgens de criteria van het DAC en de 3 C’s
aansluiten bij de prioriteiten van het partnerland: de inhoud van het MIP wordt duidelijk
uitgetekend in het ISP en het MIP wordt regelmatig als agendapunt door het
partnercomité besproken.
Wanneer we kijken naar het volume van de micro-interventies naar aantal en budget
stellen we niet meteen een verband vast met de index van de menselijke ontwikkeling of
Human Development Index (HDI) 55 . Wel stellen we vast dat het programma tot voor kort
goed ontwikkeld was in de 3 ‘historische’ partnerlanden van de Belgische
ontwikkelingssamenwerking (DR Congo, Rwanda 56 en Burundi). Voor andere landen
(Tanzania, Peru,…) zien we daarentegen geen verband tussen het volume van de microinterventies
en het globale volume van de Belgische ODA (zie tabel 1 en tabel 2).
Vietnam wijkt hier enigszins van af: het feit dat het programma de afgelopen jaren
nauwelijks of niet werd toegepast is het gevolg van een beslissing van de opeenvolgende
attachés van de ontwikkelingssamenwerking en niet van een of andere behoefte (of het
ontbreken daarvan) in het partnerland.
4.1.5. Coherentie met het beleid van de partners
De terreinmissies bevestigden dat heel wat micro-interventies de rol van de staat
volledig of gedeeltelijk overnemen: bouw van klaslokalen, polyvalente zalen,
gezondheidscentra, bruggen, uitrusting van deze infrastructuren,
drinkwaterbevoorrading,…
Vaak willen deze micro-interventies tegemoetkomen aan een reële, dringende behoefte,
maar houden ze geen rekening met de prioriteiten en het beleid van de partner, meer
bepaald m.b.t. situering, sector of prioritaire begunstigden.
Het MIP is coherent met het
beleid van de parnerlanden
en van de donoren
Attachés 4,4
BTC PV's 5,2
0,0 1,0 2,0 3,0 4,0 5,0 6,0 7,0 8,0 9,0 10,0
Diagram 19: Beoordeling van de coherentie van het MIP met het beleid van het partnerland en van
de andere donoren (10 = helemaal mee eens).
Hoewel de micro-interventieprogramma’s in ieder land bij voorkeur in een gezamenlijk
uitgetekend geografisch, sectoraal en thematisch kader worden ingepast, heeft het
algemene micro-interventieprogramma niet de intentie aan te sluiten bij het beleid van
de partners op het vlak van gemeenschapsontwikkeling of ondersteuning van plaatselijke
initiatieven. Het programma is duidelijk toespitst op de lokale bevolking en
gemeenschappen en is niet meteen relevant voor de centrale overheden.
Sommige partnerlanden zijn weliswaar niet gedecentraliseerd en/of hebben geen echt
beleid in dit domein. Zelfs in die landen waar effectief inspanningen met het oog op
decentralisering werden geleverd, zoals in Benin, werden de micro-interventies evenmin
in het proces voor lokale ontwikkeling in het partnerland ingeschakeld.
De vereisten met betrekking tot sector, transversaal thema en de plaats van de
interventies, evenals de verantwoording van de noodzaak om een MIP in het ISP van een
land op te nemen, werden pas onlangs gedefinieerd.
De analyse van de micro-interventies van de afgelopen 4 jaar en de vaststellingen op het
terrein wijzen op een geleidelijke, maar trage tot zeer trage toepassing van deze
richtlijnen, zoals ook blijkt uit Diagram 7 en Diagram 8, op pagina 21. We vinden daarbij
55 Wanneer we de HDI beschouwen als indicator voor de noden in een bepaald land.
56 Rwanda besliste vanaf 2011 niet langer van deze mogelijkheid gebruik te maken.
Evaluatie van het micro-interventie programma blz. 48 / 135