Eindverslag (PDF, 9.83 MB) - Buitenlandse Zaken - Belgium

Conclusies en meningen over de toekomst
6. Conclusies en meningen over de toekomst van
het programma
6.1. Conclusies
6.1.1. Wettelijk en regelgevend kader
Het wettelijke en regelgevende kader is incoherent. Het is verdeeld over meerdere
teksten die werden geschreven in een periode van meer dan 10 jaar en die bestemd zijn
voor verschillende gebruikers. De teksten bevatten elementen die vatbaar zijn voor
interpretatie en elkaar soms tegenspreken, en leggen voor sommige procedures
deadlines op die moeilijk of helemaal niet haalbaar zijn. De ACTT is de meest bekende
en gebruikte tekst, maar het is op z'n minst verrassend dat er meermaals extra
reglementeringen werden opgelegd zonder dat er enige orde werd gecreëerd.
De koppeling van het MIP aan artikel 5 van de wet op de BTC (directe bilaterale
samenwerking) is zuiver arbitrair. Het MIP vormt niet het voorwerp van een
overeenkomst tussen Staten. Doordat het MIP de voorbije jaren werd ingeschreven in
het ISP, wordt het programma nog meer in een keurslijf gedwongen.
Met het MIP zoals dat nu is opgesteld, kan er geen precieze doelgroep worden
afgebakend. Ook andere programma’s (NGO, directe financiering van de civiele
maatschappij, bilaterale projecten ter ondersteuning van lokale initiatieven en
gemeenschapsontwikkeling) zijn gericht op de versterking van de lokale
gemeenschappen.
6.1.2. Strategie
De strategie van het MIP zoals die is beschreven in de ACTT's van de voorbije 5
jaar, vertoont een gebrek aan 'logica'. De elementen waaruit ze is opgebouwd
(algemene doelstelling, specifieke doelstelling, en tussentijdse resultaten) werden niet
vertaald in SMART-termen en de oorzakelijke verbanden tussen de verschillende
elementen zijn zwak.
Zowel in de ACTT's van de voorbije jaren, de instructie van S.S. Boutmans of de
verklarende nota voor het budget van de Staat worden de vermelde doelstellingen op
zeer algemene wijze beschreven, uitermate ambitieus en totaal niet in
overeenstemming met de benadering van het programma en de beschikbare
middelen voor de uitvoering ervan in de realiteit. Het is een illusie om te denken
dat deze doelstellingen ooit kunnen worden bereikt met de middelen die op dit moment
zijn voorbehouden voor het programma, via een benadering met kleine, gerichte
interventies en gebruik makend van het huidige wettelijke en regelgevende kader. De
doelstellingen worden bovendien niet expliciet voortgezet. Het MIP is geen
programma dat continuïteit beoogt; het is eerder een gedecentraliseerd
instrument voor de financiering van kleine, gerichte interventies.
Evaluatie van het micro-interventie programma blz. 95 / 135