Eindverslag (PDF, 9.83 MB) - Buitenlandse Zaken - Belgium

5.3.6.6. Rapportage van de BTC aan de DG-D
Evaluatie van de strategieën en processen
De rapportageprocedure wordt beschreven in punt 2.6.6, pagina 35, en in bijlage 8
wordt een afzonderlijke beoordeling van de rapporten met betrekking tot de
programma's in elk land gegeven.
Naargelang het land en de verantwoordelijken in dat land, bevat het beschrijvende
gedeelte al dan niet enkele indicaties over de naam van de tussenorganisatie, de plaats
waar de micro-interventie gebeurt, de totale kosten, de bijdrage van de Belgische
ontwikkelingssamenwerking, het aantal en de aard van de begunstigden, de sector, de
doelstelling(en), het percentage vrouwen onder de begunstigden...
Wanneer de doelstellingen al worden vermeld, zijn ze niet duidelijk en worden ze vaak
uitgedrukt in termen van activiteiten. Een voorbeeld: de doelstelling is om een klaslokaal
te bouwen, niet om opgeleide kinderen te krijgen.
Het is ook duidelijk dat er maar heel weinig tijd wordt besteed aan het opstellen van die
rapporten. Zo bevatten rapporten bijvoorbeeld delen die volledig zijn gekopieerd van de
voorgaande jaren, zijn ze niet volledig en zijn ze systematisch niet ondertekend. Dit
toont aan dat de rapportage wordt gezien als een administratieve verplichting maar ook
dat er gewoonlijk weinig feedback komt van de attachés en de verantwoordelijken op de
zetels van de DG-D en de BTC, en dat er gewoonlijk eerder weinig belang wordt gehecht
aan deze eventuele feedback en het programma.
We kunnen stellen dat de informatie in de rapporten van de BTC algemeen genomen
lacunes bevat (zij het dat die verschillen van land tot land en van de ene PV BTC tot de
andere in eenzelfde land). In sommige landen merkten we dat er pogingen werden
ondernomen om de rapportage te verbeteren: volledigere individuele rapporten,
inplantingskaart (eveneens ten opzichte van de gebieden van het ISP), duidelijk
gedefinieerde doelstellingen,...
5.3.6.7. Capaciteitsopbouw
Ter herinnering is sinds 2009 "een deel van het budget, dat niet meer bedraagt dan 5%
van het totale jaarbudget, lokaal beschikbaar voor de opleiding van de begunstigden met
name om de kwaliteit en de duurzaamheid te verbeteren en de capaciteiten van de
doelgroepen te versterken"
Dit budget wordt soms gebruikt om het gebrek aan middelen die nodig zijn voor de
opvolging, te verhelpen. In andere landen werd deze bepaling nooit toegepast.
5.3.6.8. Evaluatie
Iedereen lijkt het erover eens dat de evaluatie van het MIP als programma en als
instrument de verantwoordelijkheid is van de Staat.
Het evaluatierapport (COTA, 2008) werd door meerdere personen van de DG-D en de
BTC gelezen, maar volgens heel wat respondenten werd er maar weinig gevolg gegeven
aan de aanbevelingen of zijn die gevolgen onbekend.
Evaluatie van het micro-interventie programma blz. 94 / 135