Edmond Sacré Portret van een stad - Gent Cultuurstad vzw ...
Edmond Sacré Portret van een stad - Gent Cultuurstad vzw ...
Edmond Sacré Portret van een stad - Gent Cultuurstad vzw ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Edmond</strong> <strong>Sacré</strong>, bekend fotograaf, wacht<br />
beneden op ze. Alles is opgesteld. Nu all<strong>een</strong><br />
nog fotograferen. Hij vraagt zich af<br />
— hij liberaal, niet godsdienstig, maar in<br />
zijn werk voortdurend met de architectuur<br />
<strong>van</strong> de kerk aan de slag — wat het met<br />
deze vrouwen is, deze vleselijke (toch?)<br />
wezens. En daar zijn ze dan. Ze moeten de<br />
magische grens over die coulissen en scène<br />
scheidt. Eén na één. Ze moeten er in fel<br />
licht <strong>een</strong> houding aannemen, aangeduid<br />
door de fotograaf. Ze moeten het hoofd<br />
zus of zo houden, raakt hij ze aan?), stilstaan<br />
(hun gelaat, hun lichaam helemaal<br />
geven). Natuurlijk, <strong>Sacré</strong> weet dat allemaal<br />
zoals <strong>een</strong> therapeut <strong>van</strong> zijn cliënten: daar<br />
moeten ze allemaal door.<br />
<strong>Sacré</strong>, die toch niet anders kan dan de<br />
ene kloosterlinge mooi te vinden en de andere<br />
ook bij nader toezien, zij het op <strong>een</strong><br />
andere manier. Hij kijkt naar jonge vrouwen<br />
in <strong>een</strong> ruwe blauwe gedrapeerde stof. Hij<br />
zet ze onder de stolp <strong>van</strong> zijn kader, hij<br />
weet dat hij die stolp straks mag wegnemen<br />
om te ontwikkelen, te bestuderen, te<br />
retoucheren (aanraking) af te dekken en af<br />
te drukken. Zo vaak en zo dicht komt hij<br />
bij de zuster. (Deze spectaculaire portretten<br />
moet je — het kan niet anders — als<br />
novellen lezen. Als <strong>een</strong> de Maupassant.)<br />
<strong>Sacré</strong> in het begijnhof want de zusters<br />
kunnen niet naar zijn atelier in de <strong>stad</strong>.<br />
(Zie je dat al gebeuren?) Hij moet zelf<br />
maar ter plaatse <strong>een</strong> portretstudio improviseren.<br />
Zusters <strong>van</strong> verschillende rang en<br />
leeftijd. Ze zijn uitzonderlijk. De pose is<br />
ernstig, de drapering <strong>van</strong> textiel is streng,<br />
de zelfstandigheid <strong>van</strong> deze jonge vrouwen<br />
overdonderend. Ver <strong>van</strong> de verplichte rituelen<br />
<strong>van</strong> de commerciële carte de visite.<br />
De zusters staan er, gebeiteld op de grond,<br />
in hun blauw habijt, met reserve, rechte rug,<br />
niet breekbaar, maar <strong>een</strong> onbuigzaam ‘vooruit’,<br />
‘de wereld wacht niet, wij willen er zijn’.<br />
G<strong>een</strong> <strong>van</strong> deze beelden is barmhartig, zegt<br />
<strong>een</strong> genereus ‘kom’. Terwijl de mensen <strong>van</strong><br />
stand zich achter de werkwijze <strong>van</strong> de fotograaf<br />
verbergen, ligt hier alles op tafel, <strong>een</strong><br />
roeping, <strong>een</strong> karakter en de vrouw natuurlijk<br />
ook, onvermijdelijk, onherroepelijk.<br />
Maar er is toch iets dat bij al het enthousiasme<br />
voor deze beelden twijfel, reserve,<br />
verwarring, zelfs <strong>een</strong> zekere angst wekt.<br />
Iets ondergraaft na afwegen en overdenken<br />
deze portretten. Is de reeks niet té strak<br />
gehouden, té inventariserend, te veel <strong>een</strong><br />
serie? Bovendien staan ze ongemakkelijk<br />
[58]<br />
of toch veeleisend recht. Daardoor is er<br />
minder speelruimte en variatie. Is dat<br />
het gebod <strong>van</strong> de grootjuffer, of <strong>van</strong> het<br />
project dat tot nu niet werd opgemerkt,<br />
meegesleept als men is door alle verhalen<br />
die zich errond gesponnen hebben?<br />
Zouden het beelden zijn voor onderzoek?<br />
Die gedachte dringt zich ontluisterend aan<br />
de kijker op. Functionele foto’s als voor<br />
<strong>een</strong> cataloog <strong>van</strong> beroepskledij (leraars<br />
met kiel, verpleegsters met witte schort,<br />
lijkdragers en leden <strong>van</strong> de burgerwacht)?<br />
Deze zusters tonen gewoon wat ze dragen<br />
al naargelang hun plaats in de hiërarchie,<br />
hun verschillende functies, de religieuze<br />
diensten. Studiemateriaal ook. Om dat te<br />
kunnen heeft de fotograaf <strong>een</strong> minimum<br />
aan inzicht in zijn onderwerp nodig. Welke<br />
kledij, voor welke plaats in de hiërarchie,<br />
voor welke activiteit overdag? Kostuumstudie,<br />
ook voor <strong>Sacré</strong>.<br />
Dan twijfel je toch weer. Onder het<br />
functionele showen priemt als door <strong>een</strong><br />
dicht wolkendek <strong>een</strong> lichtend gelaat, <strong>een</strong><br />
intense uitdrukking, <strong>een</strong> duidelijke manier<br />
om <strong>een</strong> religieuze vrouw te zijn. Ze staan<br />
er niet meer oneigen, <strong>een</strong> habijt tonend,<br />
maar als <strong>een</strong> eigen zelf. Deze vrouwen zijn<br />
g<strong>een</strong> fotomodellen. Soms zijn ze zelfs charmant,<br />
levendig en ja, zelfs <strong>een</strong> beetje ijdel.<br />
Die belangstelling <strong>van</strong> <strong>een</strong> man brengt<br />
ze even uit hun regel. Ze zien dat <strong>Sacré</strong>,<br />
dat de fotograaf niet anders kan dan hen<br />
ook als vrouw te bekijken. Zijn woorden<br />
die aanwijzingen geven raken hen aan.<br />
Daar heb je zelfs g<strong>een</strong> hand voor nodig.<br />
Beslist, straks zullen ze verward als<br />
ze zijn, ook nog berispt moeten worden!<br />
— De moderne Wereld<br />
Fabriek, arbeid, snelheid, transport, concentratie.<br />
<strong>Sacré</strong>, die <strong>een</strong> kwarteeuw lang<br />
zijn natuurlijke habitat had in geschiedenis,<br />
geleerde architectuur, aangelegde pleinen,<br />
wordt fotograaf <strong>van</strong> de industrie, zet zijn<br />
camera in <strong>een</strong> fabriekshal, fotografeert<br />
machines, overziet <strong>een</strong> fabrieksterrein, het<br />
kanaal, de haven. [afb.19] <strong>Sacré</strong> stond gisteren<br />
nog in <strong>een</strong> straatje, met winkel en <strong>een</strong><br />
groepje joelende kinderen; kloeke wandelingen.<br />
Morgen moet hij de <strong>stad</strong> uitrijden,<br />
in koets of auto. De st<strong>een</strong>weg op, bomen<br />
langs de weg, weinig verkeer. De kasseiweg,<br />
dan linksaf, <strong>een</strong> laan op, <strong>een</strong> poort,<br />
g<strong>een</strong> landschap maar <strong>een</strong> terrein, g<strong>een</strong> gebouw<br />
maar <strong>een</strong> loods, g<strong>een</strong> huis maar <strong>een</strong><br />
hal. Camera uitpakken, klamme handen: