Deel 2 - Kabbalah-arizal.nl

goeroe’s, lama’s, heilige Christenen, heilige Joden… binnen jezelf, want ook allerlei aanhangers
van boeddhisme etc. ook daar… de Boeddha was iemand die geestelijk op hoog niveau kwam en
was een bron van inspiratie voor de eerste die hem zag. Daarna werd het tot dogma’s gemaakt.
Men gebruikt mooie woorden. Geweldig wat zij allemaal bereiken. Voor een westerling, en niet
alleen voor een westerling, en allerlei andere vormen, dat of dat, men komt niet tot de redding.
Men gaat iets nabootsen dat Boeddhisme heet of dat Jodendom heet of allerlei vormen daarvan
i.p.v. … alles zit in één mens. De belevenissen van de krachten die een Boeddhist beleeft zit
allemaal in jou, je hoeft niet naar buiten te gaan. De krachten van Joods zijn zit ook in jou, je
hoeft niet naar een synagoge te gaan. De hele clou is – en dat is een grote opgave, de hoogste
bevatting die de mens kan hebben - dat alles in één mens zit. Dat hebben we ook net in de Zohar
geleerd. Alleen jij kan jouw genezing en redding bewerkstelligen. Zoals we geleerd hebben met
deze van bloed vloeiende vrouw. Bloed betekent door de wens om te ontvangen voor zichzelf, dat
het vloeit, dat het lekkage is. Wat we even aanraken in de woorden van Jesjoea… er zitten hier
vele lagen. Als we het de volgende keer zouden doen – precies hetzelfde werk – zou het heel
anders zijn, van een heel ander niveau. Stap voor stap doen we nu wat we nu kunnen, wat ons nu
helpt. We doen het op het niveau dat het ons nu helpt. Het is ons niveau dat ons nu gegeven
wordt, maar ieder beleeft dat binnen zijn eigen keliem. We hebben 5 keliem: 4+1, 4+Jesjoea. Zo
leren we ook in de tekst: 4+1, klie en het licht. Zegt de Kabbala dat je die of die moet volgen? Ari
moet volgen of die moet volgen? Geen naam: licht en klie, niets anders. Niemand moet je volgen.
Dat Jesjoea zegt ‘volg mij’ betekent kom naar mij toen, dan krijg je redding, binnen jezelf. Niet
‘follow me’, dat heb ik van Jesjoea niet gehoord. Hij zegt wel volg mij, ik ben de kether en jij
bent de vier onderste sfirot. Dat is alles wat hij zegt. Jesjoea kan je alleen in je hart vinden. Het is
niet alleen de geest. Wanneer je werkelijk Jesjoea ervaart… het moet niet geest zijn, maar klie.
Als je Jesjoea ervaart moet er geen vergeestelijking zijn, maar je moet het op dat moment voelen:
hij is hier, ik voel hem, dat is Jesjoea, hij is hier, hij is in mijn hart en ik voel hem, ik bekleed
hem, hij is in de diepste diepte van mij en achter hem schuilt Ejnsof en vóór Ejnsof de naam
Hawajah. Wat verder dan Jesjoea is, is voor mij oneindig. We kunnen het niet volgen, het is voor
ons a.h.w. onbegrensd, ons gevoel reikt daar niet meer, het is ongedifferentiiëerd. Alleen Jesjoea
geeft ons een zekere definitie, laat ons het licht voelen. Anders kan het niet, dan is het blabla,
praten over praten. Alleen door Jesjoea kunnen we gaan voelen.
Je moet het zo zien dat je Jesjoea in je hart gaat voelen. Je bekleedt de klie kether. Aan de ene
kant is kether klie en aan de andere kant is het geen klie. Kether is geen wens om te ontvangen
voor zichzelf, klie. En toch heeft de kether, de wens om te geven, klie. En als wij zeggen dat wij
klie van het geven hebben als mens, bedoelen we niet dat wij dat origineel hebben. Wij hebben
alleen klie van kabbala, die bestaat uit vier compartimentjes en kether. Alleen van kether kunnen
wij het licht ontvangen. Dat is de lichtste wens – de wens om te geven. En alleen daarvan kunnen
wij alle smaken overbrengen naar onze vier keliem, de wens om te ontvangen. Altijd leven wij in
onze keliem de kabbala. We kunnen niet anders en het is ook niet nodig anders. Onze aard is de
keliem de kabbala, de wens om te ontvangen. We moeten niet denken of dromen of verlangen om
deze wereld te verlaten om ons daarna met Jesjoea te verbinden. De hele bedoeling van de
Schepper is deze wereld. De mens is in deze wereld gezet. Er bestaat geen plaats die zo grof is,
die zo gematerialiseerd is als deze wereld. Geen plek in het hele heelal… niet alleen in het hele
heelal, maar in alles wat bestaat, want het is de grofste plaats die er is. Alles wat verder is wordt
ijler en ijler en ijler. Ja, het wordt verder alleen maar ijler. Hoe verder men gaat, hoe ijler het
wordt. De kans op leven zoals hier op aarde, echt leven, onafhankelijk leven, wordt steeds
minder. We zien ook dat engelen niet de onafhankelijkheid hebben die de mens heeft. De mens
heeft alles in zichzelf en de engel heeft maar één wens. Hoe hoger je gaat hoe minder afhankelijk
114