eindwerk B. Duytschaever.pdf - GGS Jeugdgezondheidszorg

gesitueerd wordt. Door de deficiëntie van de verschillende morfologische variaties
blijven zinnen grammaticaal onaf.
4. Pragmatische problemen zijn aanwezig wanneer kinderen moeite hebben om de
verschillende taalfuncties leeftijdsadequaat te hanteren. Taalgestoorde kinderen zijn
vaak geneigd om te weinig informatie te verstrekken of sprongen in de
informatieverstrekking te maken.
Onder de kinderen die een specifieke taalontwikkelingsstoornis hebben, bevinden zich ook
kinderen die geen taalproductie hebben, terwijl dat gezien de leeftijd toch mag verwacht
worden (2,12).
3.3.2 Verworven afasie bij kinderen
Afasie bij kinderen is een duidelijke regressie in het taalvermogen, die intreedt op een
bepaald moment als gevolg van een hersenbeschadiging. Bij kinderen treft de
hersenbeschadiging het taalsysteem, terwijl het nog volop in ontwikkeling is. Gekende
oorzaken zijn traumata, convulsies, tumoren en stoornissen in de bloedvoorziening.
Men beschrijft de volgende taalkenmerken: articulatieproblemen, niet-vloeiende spraak,
logorhoe komt ook voor, problemen met nazeggen van klanken, woorden of zinnen,
parafasieën (dit zijn niet-bedoelde klanken, woorden, zinnen of zinsdelen) en jargon (de taal
bevat dan zoveel niet-bedoelde uitingen dat niet meer te volgen is wat het kind zegt). Verder
ondervinden die kinderen problemen met grammatica en syntax (korte, telegramstijl-zinnen
en incomplete syntactische structuur), woordvindingsproblemen en een ernstig gestoord
taalbegrip (12).
3.3.3 Niet-specifieke taalstoornissen
Niet-specifieke taalstoornissen zijn stoornissen in de spraak- en taalproductie – vaak ook van
het taalbegrip – die voor een groot gedeelte te verklaren zijn vanuit een duidelijk aanwezige
andere stoornis. De meest voorkomende zijn hieronder beschreven.
3.3.3.1 Verminderde gehoorsscherpte
In de normale populatie blijkt ongeveer 3% van alle kinderen slechthorend te zijn. In 80% van
de gevallen gaat het om otitis media met effusie (OME) of glue ears, een medisch
omkeerbare oorzaak van geleidingsgehoorsverlies. Bij 1 à 3 op 1000 kinderen is de
slechthorendheid ernstiger en blijvend van aard. Die groep kinderen omvat ook de
perceptieve gehoorverliezen met o.a. de gevallen van erfelijk bepaalde slechthorendheid of
doofheid (12).
Een ernstige (perceptieve) slechthorendheid heeft verstrekkende gevolgen voor de
taalontwikkeling, met fonologische stoornissen (zoals weglatingen van medeklinkers),
20