eindwerk B. Duytschaever.pdf - GGS Jeugdgezondheidszorg

Conclusie
Uit de literatuurstudie blijkt dat de vroege taalontwikkeling goed gekend en beschreven is. De
verschillende taal(ontwikkelings)stoornissen zijn duidelijk gedefinieerd en een aantal
diagnostische instrumenten zijn beschreven. Van vroege taalvertraging bij peuters en jonge
kleuters vinden we geen duidelijke definitie noch goed omschreven eigenschappen.
Nochtans gaat het om een vrij vaak voorkomend probleem en is de differentieeldiagnose met
taalstoornissen belangrijk om het beleid te bepalen.
In een onderzoek werd de waarde van de N-CDIs/korte vormen van Zink et al. vergeleken
met het reeds gebruikte Van Wiechenonderzoek-onderdeel Communicatie voor het opsporen
van risico op taalproblemen. Een uitgebreide beschrijving van de resultaten van dit
onderzoek bracht een aantal tendensen naar voren:
De N-CDIs/korte vormen identificeren niet steeds dezelfde kinderen als mogelijk
taalvertraagd of -gestoord als het Van Wiechenonderzoek. Voor taalproductie komen
de scores beter overeen dan voor taalbegrip.
Waar een afwijkende score op de N-CDIs/korte vormen voor woordenschatbegrip
wordt gevonden, geeft het Van Wiechenschema niet altijd een ‘alarmsignaal’.
Hoewel het Van Wiechenonderzoek als opvolgingsinstrument ruime grenzen hanteert
voor een afwijkende taalontwikkeling, blijkt dat er met dit instrument in totaal meer
kinderen als taalvertraagd aangeduid worden dan met de N-CDIs/korte vormen.
Op basis van de resultaten van dit onderzoek, kan men concluderen dat de N-CDIs/korte
vormen een waardevolle aanvulling kunnen zijn op het reeds toegepaste Van
Wiechenschema. Wanneer er bezorgdheid is bij de ouders of bij de CB-arts die een peuter al
met het Van Wiechenonderzoek heeft geëvalueerd, dan kan aan de ouders voorgesteld
worden een N-CDI/korte vormen in te vullen. Bij afwijkend resultaat op deze kan een N-
CDI/Woorden en Zinnen of – bij een taalleeftijd van 16 maanden of minder – een N-
CDI/Woorden en Gebaren worden ingevuld. Met de resultaten van al deze instrumenten kan
men een gefundeerde beslissing nemen omtrent het al dan niet doorverwijzen of verder
opvolgen van een peuter met een taalvertraging.
64