eindwerk B. Duytschaever.pdf - GGS Jeugdgezondheidszorg

verdere beleid, die bij de N-CDIs/korte vormen worden gehanteerd, zijn zeer eenduidig. Een
kind met een woordenschatbegrip én -productie onder de 10 de percentiel en met een
taalleeftijd die minstens 4 maanden achterloopt op de kalenderleeftijd, moet worden
opgevolgd of verwezen. Een peuter met een woordenschatproductie onder de 10 de percentiel
en een taalachterstand voor productie van minstens 4 maanden, moet drie maanden later
opnieuw met het instrument worden onderzocht (34).
Uit dit onderzoek blijkt dat jonge kinderen vaak een taalachterstand vertonen op één van de
twee domeinen, taalbegrip of -productie, zoals we zien in tabellen 4 en 6. Het is een feit dat
de zes kindjes die uitvallen op woordenschatbegrip van de N-CDIs/kv en de drie peuters die
uitvallen op woordenschatproductie niet dezelfde kindjes zijn. Dat de kinderen met een
taalvertraging voor begrip strikt genomen geen expressieve taalvertraging hebben, komt niet
overeen met de literatuurgegevens. Het overzicht van de taalontwikkelingsstoornissen
illustreert dat een expressieve taalontwikkelingsstoornis met een intact taalbegrip kan
voorkomen, terwijl een gestoord taalbegrip meestal gepaard gaat met een
taalproductieprobleem (12). Dit zouden we kunnen verklaren doordat de methode van
ouderbevraging als minder betrouwbaar wordt aanzien voor woordenschatbegrip dan voor
woordenschatproductie. Verschillende auteurs rapporteren dat voor productie
ouderbevraging betrouwbaar is, maar er is twijfel (geweest) aan de betrouwbaarheid van
deze methode voor taalbegrip (1,29). Slechts in één referentie wordt expliciet vermeld dat
‘parent report’ ook voor taalbegrip kan worden gebruikt (15). Ouderbevraging wordt in beide
instrumenten die in dit onderzoek vergeleken worden, toegepast voor productie en begrip.
Het zou evenwel kunnen dat ouderrapportering toch een betrouwbaarder beeld geeft van de
taalproductie van een kind dan van het taalbegrip. Het is dus mogelijk dat sommige ouders
van de kinderen met een percentielscore onder tien voor woordenschatbegrip, de receptieve
woordenschat van hun kind onderschat hebben. Tijdens de onderzoeksperiode werd dat ook
‘aangevoeld’, want sommige kindjes leken (subjectief) al vlot te praten, konden (bijna) alle
‘prentjes in het boekje aanwijzen’ en ‘maakten soms al zinnen van drie woorden of meer’ en
hadden dan toch een opmerkelijk lage score voor woordenschatbegrip van de N-CDIs/korte
vormen.
Het resultaat op de N-CDIs/kv geeft soms een taalachterstand van minstens 4 maanden aan
terwijl de percentielscore hoger dan Pc 10 ligt, wat o.a. geïllustreerd wordt bij de groep van
kindjes die rond percentiel 15 scoren voor woordenschatbegrip (tabel 5) op 24 maanden.
Bekijken we dan de andere resultaten van die kindjes, dan blijkt er soms op 30 maanden nog
een taalprobleem te zijn. Volgt men strikt het organigram van de N-CDIs/kv, dan worden
deze kinderen op 24 maanden niet weerhouden voor verdere opvolging of verwijzing. Het is
mogelijk dat percentielscore en taalleeftijd niet steeds bij hetzelfde kind allebei een probleem
60