eindwerk B. Duytschaever.pdf - GGS Jeugdgezondheidszorg

Beperkingen van het onderzoek
De waarde van de conclusies die men uit de resultaten kan opmaken, is beperkt. Vooraf was
er als doel gesteld om een honderdtal kindjes in de studie te includeren. Dit was nodig om
met grote waarschijnlijkheid toch enkele taalvertraagde peuters te detecteren. Met een
prevalentie van ongeveer 5% in het totaal en 16% voor expressieve taalproblemen op jonge
leeftijd (16,17), zou men de cijfergegevens statistisch kunnen verwerken. Omwille van de
lage opkomst van kinderen uit de geboortecohorte naar het consultatiebureau en omdat
kindjes die initieel komen, niet steeds tot 24 maanden blijven komen, was de studiepopulatie
oorspronkelijk veel kleiner. In een poging dit aantal nog wat op te trekken werd de studie
verlengd met 3 maanden. Uiteindelijk kon men een 60-tal kinderen bereiken, wat uiteindelijk
56 bruikbare N-CDIs/kv opleverde. Een verdere verlenging van de studieduur bleek
onmogelijk omwille van de belasting wat tijd en werk betreft om de vragenlijsten uit te delen
op het CB en om de resultaten met de ouders te bespreken.
Voor de vergelijking met het Van Wiechenonderzoek werden nog enkele beperkingen
duidelijk bij de verwerking van de resultaten. Het Van Wiechenschema werd niet bij alle
kinderen goed ingevuld; twee dossiers waren voor de betreffende leeftijden helemaal niet
ingevuld, en bij een relatief groot aantal dossiers waren 1 of meer items niet gescoord.
Redenen hiervoor kunnen zijn: tijdsgebrek, onmogelijkheid tot Van Wiechenonderzoek door
bijvoorbeeld ziekte van het kind, geen interesse vanwege de ouders. ‘Gewoon
onzorgvuldigheid’ en onvoldoende of niet-herhaalde instructie om het Van
Wiechenonderzoek te leren toepassen en gemotiveerd te zijn om het te blijven toepassen
worden als beperkingen vermeld in het eindwerk van De Baerdemaeker dat het Van
Wiechenonderzoek evalueert in zijn waarde om ontwikkelingsstoornissen te detecteren (41).
Intervisie, zoals voorgesteld in het Nederlandse programma voor implementatie van het Van
Wiechenonderzoek, wordt hier niet georganiseerd (11). Zo werd bijvoorbeeld item 42 ‘wijst 6
lichaamsdelen aan bij pop’ niet toegepast bij de onderzochte kindjes, waarmee belangrijke
informatie omtrent het taalbegrip op 24 maanden niet werd verkregen. Wel kan worden
aangehaald dat de invoering van het Van Wiechenonderzoek voor kinderen van 15 tot 30
maanden op de CB’s in Vlaanderen plaatsvond na de start van de studie.
Het afnemen van het Van Wiechenonderzoek én een N-CDI kost veel tijd, omdat de ouders
graag het resultaat willen kennen. Dit moet dan ter plaatse uitgerekend en besproken
worden en het verdere beleid moet onmiddellijk worden uitgestippeld.
Opmerkingen over de gebruikte instrumenten
We zouden hier twee opmerkingen willen noteren in verband met de diagnose van
taalvertraging met de N-CDIs/kv in de setting van het consultatiebureau. De criteria voor het
59