Leerlijn Ga met een blauw paard - Huis van Gedichten

2.6 School en samenwerkingspartners buiten de school
De Johan de Witt Scholengroep werkt voor haar poëzieonderwijs met poëziedocenten van Huis
van Gedichten, docenten dus die niet aan de school verbonden zijn. Er zijn verschillende opties
voor het uitvoeren en organiseren van poëzielessen op school:
Docenten van de school doen dat zelf binnen hun vak of leergebied (het zal met name
gaan om docenten Nederlands en/of Kunst en Cultuur/CKV).
Een team docenten werkt in vakoverstijgende projecten aan poëzie.
De school huurt externe poëziedocenten in via bijvoorbeeld School der poëzie of Huis van
Gedichten.
Wat onderwijsmateriaal betreft zijn er ook weer diverse mogelijkheden:
Er wordt reeds ontwikkeld materiaal gebruikt (zie hoofdstuk 3)
Docenten ontwikkelen varianten op bestaand materiaal of geheel nieuw materiaal.
Presentaties
Het werkt stimulerend om producten van leerlingen een plek te geven in of buiten het
schoolgebouw, bijvoorbeeld op straat, op ramen, op muren en op festivals. Dat maakt sowieso
de aanwezigheid van gedichten veel meer een vanzelfsprekendheid.
Presentaties in de openbare ruimte van werk van leerlingen zijn goede mogelijkheden voor
cultuurgebaseerd onderwijs. Denk aan:
Straatmeubilair.
Stoeptegels.
Gedicht van de dag op de elektronische leeromgeving van de school.
E-mailservice.
Waarbij plaatsen/mogelijkheden waar (achtereenvolgens) veel verschillende gedichten kunnen
worden gepresenteerd de voorkeur hebben boven permanente plaatsing (omdat daarvoor maar
een enkeling in aanmerking zal komen).
Kunstreisjes en poëzie
De Johan de Witt Scholengroep zoekt naar manieren om poëzie ook een plek te geven in het
jaarlijkse kunstreisje. Een eerste experiment daarmee leidde tot het plan om voorafgaand aan
een kunstreis gedichten te lezen over het reisdoel. In dit geval onder meer het gedicht Ik luister
naar Istanbul met mijn ogen dicht van Orhan Veli. Dit gedicht staat in Istanbul op een bank op
een tramperron - onderdeel van een reeks poëziebanken op een reeks tramperrons. Leerlingen
kregen dagelijks één of meer vragen ter verwerking van hun indrukken, en verzamelden zo
materiaal om uiteindelijk een eigen gedicht over de stad te schrijven. Ze schreven daadwerkelijk
bij een museumbezoek, in de bibliotheek van het Museum voor moderne Kunsten. Poëzie een
plek geven in een kunstreisje is een extra mogelijkheid leerlingen ook naar teksten te laten
kijken in de openbare omgeving, en om poëzie tijdens reizen en kijken als middel voor
registratie en reflectie in te zetten.
Amateurkunst
Een levendig amateur-circuit is een goede basis voor de ontwikkeling van een kunstvorm. Waar
mensen veel kansen hebben om kennis te maken en te ‘oefenen’ met een kunstvorm wordt de
kans groter dat ze de smaak te pakken krijgen en zich willen richten op het maken van ‘echte’
kunstwerken. In de muziek – uitvoerend en receptief – is er van oudsher een dergelijk
amateurcircuit.
Het positieve effect van een amateurcircuit voor poëzie is dat leerlingen poëzie lezen en
schrijven gaan zien als een talent dat meetelt, net als kunnen voetballen of piano spelen. Een
amateurcircuit kan ook latente dicht- en leestalenten van leerlingen ontwikkelen. Als onderwijs
aansluit bij de beleving van leerlingen en appelleert aan de behoefte van leerlingen zich met
14