Bekijk het PDF bestand.

skrok-eskrokkel). De zwakke vorm skrikte is namelijk gebruikelijk
bij heftigen schrik, bijv, in de werkw, zich dood skrikke en opskrikke.
In geval van opskrikke is ook het verl. deelw. zwak („Daer
waere we van op eskrikt"). Het is mogelijk dat men bij doodskrikke
aan 'n (dõõd)skrik (krijge) denkt, Zeker is, dat bij opskrikke
nog de oude concrete beteekenis (nl. opspringen) doorschemert.
Van nog meer belang is dat in de vaktaal der visschers
een werkw, opskrikke (transitief) bestaat, in het bijzonder in het
commando „Opskrikkē !" dat wordt gebezigd, als een touw
„deun staet". Geeft men dat touw een „skrik"(je), d, i, een ruk,
dan „springt" het terug. Dit werkwoord is zonder twijfel zwak,
bij het substantief „skrik" en de causatieve beteekenis. In zijn
concrete voorstelling kan het bij den zeeman ook nawerken, als
hijzelf „opskrikt" of wordt „op eskrikt".
IV, a, geve-gaf-gāēve-egeve. Bij de werkw, van deze klasse is
naast de regelmatige vormen van het meerv, yeti, tijd ook een
analogie naar het enkely. gebruikelijk : gavve. De oudere vorm
met lange āē is echter bij sterk accent nog altijd vast2), ook in
de aanvoegende wijs.
b. zitte-zat-zāēte (zatte) -ezete, „Toe zdēte d'r drie op een
brok h āuwt. Twie zw ārte in 'n bl ānke zatte d'r op". De tweede
vorm heeft zoowel formeel als psychologisch minder nadruk.
legge-lach-lāēge (lagge)-elege. In den verleden tijd bovendien
de vormen l āai-laaie (oorspr, van leggen) 3).
c. spreke-sprak-sprāēke(sprakke) -esproke. Hier is de vorm met
de voornamelijk nog gebruikelijk voor de beteekenis „groeten"
(door groeten reageeren) ; in de beteekenis babbelen en in ofspreke
geldt sprakke.
d, zien-zach-zāēge(zagge) -ezien.
e. zijn-was-wāēre-eweest (ook wazze), zie blz. 1 55•
komme-kwam-kwāēme(kwamme)-ekomme. „Toe we ānkwdēme,
wāēre we vol". „In toe kwamme we-n- in". In actueele beteekenis
de oude lange vorm4) : „Asse now maer kwāeme I" „Kwāeme
I) met gesloten o.
2) Zie ook het gebruik van de negatie en in bijzinnen :
3) bidden is zwak (ebiddad ; maar in de speciale beteekenis verzoeken op een
begrafenis of feest sterk gebleven (ebēēn), het werkw. heeft dan echter zelf ook den
vorm been.
4) Vgl. staen en gaen bij klasse VIII.
146