2014_armoede_ongedeelde_stad_v2

Tien jaar
Amsterdamse
armoedemonitor
171
Verschuivingen in de
hoofdstedelijke minimapopulatie
Laure Michon en
Jeroen Slot
Bureau Onderzoek en
Statistiek van de
gemeente Amsterdam
Sinds 2002 verschijnt jaarlijks de Amsterdamse armoedemonitor.
Een blik op de afgelopen tien jaar laat interessante verschuivingen
zien. Armoedeconcentraties hebben zich verplaatst naar de
periferie van de stad: Nieuw-West, Noord en Zuidoost. Het aandeel
minima van niet-westerse herkomst is toegenomen. Onder hen is
vooral de positie van jongeren zorgelijk. Nieuwe probleemgroepen
zijn voorts AOW’ers en werkende armen, onder wie zzp’ers.
De gemeente staat voor een veelzijdige uitdaging.
In Amsterdam wonen relatief veel minima vergeleken met het
landelijk gemiddelde. In vergelijking met de andere drie grote
steden doet de hoofdstad het weliswaar niet slecht. Maar
terwijl landelijk 11% van de huishoudens moet rondkomen van
een laag inkomen, ligt dat aandeel in Amsterdam op 19%. 1
Wel is het percentage arme huishoudens in Amsterdam in de
afgelopen tien jaar stabiel gebleven. Dat blijkt zowel uit de eigen
registratie door de gemeente (het Dynamisch Inkomensbestand
Amsterdam), als uit de landelijke gegevens van het CBS. Het aantal
minima en hun aandeel in de stedelijke bevolking zijn naargelang
de conjunctuur iets op en neer gegaan, maar zijn redelijk constant
gebleven in die periode. Volgens het Dynamisch Inkomensbestand
zijn er in Amsterdam sinds 2000 steeds rond de 72.000
minimahuishoudens en leven er gemiddeld 138.000 personen op
of onder de armoedegrens.
Toch is er veel veranderd als we kijken naar de manier waarop
armoede zich manifesteert in de stad. Wie zijn de minima, waar