2014_armoede_ongedeelde_stad_v2

Tabel 2
Kenmerken minimahuishoudens en minimapersonen in
Amsterdam t.o.v. overige Amsterdammers, 2002 en 2012
177
2002 2012
Minima Overig Minima Overig
Gemiddeld aantal personen in huishouden 1,91 1,77 1,85 1,78
Aandeel eenoudergezinnen onder huishoudens 16 4 20 7
Gemiddelde leeftijd van personen tussen 18 en 65 38,5 40,3 40,5 38,7
Aandeel jongeren (t/m 18 jaar) 30 17 25 17
Aandeel ouderen (65+) 12 10 14 10
Aandeel vrouwen 55 49 54 50
Aandeel personen van niet-westerse herkomst 57 26 65 29
Toelichting: in 2002 lag armoedegrens op 105%
van wettelijk sociaal minimum, in 2012 op 110%.
Bron: Dynamisch Inkomensbestand
Amsterdam, bewerking O+S.
komst was in 2002 al belangrijk en twee keer zo groot als onder
andere Amsterdammers. Tien jaar later is dat verder toegenomen:
nu is tweederde van de minima van niet-westerse herkomst. Dit
aandeel is bovendien veel sterker gestegen dan onder de rest van
de bevolking.
Probleemgroepen: AOW’ers en minima van niet-westerse herkomst
Het gaat bij deze veranderingen niet om dezelfde processen. De
minimapopulatie in Amsterdam kent enkele subgroepen die door
specifieke oorzaken steeds groter worden.
Aan de ene kant gaat het om ouderen, vaak alleenstaand en
van Nederlandse herkomst, die moeten rondkomen van enkel de
AOW. Hun perspectief op inkomensverbetering is vrijwel nihil.
Bovendien worden zij getroffen door bezuinigingsmaatregelen
op het gebied van de zorg en van pensioenen, waardoor hun
maatschappelijke participatie nog meer onder druk zal komen
te staan (O+S, 2013).
Aan de andere kant is er de groep minima van niet-westerse
herkomst. Zij leven vaak in (grote) gezinnen en door een laag
opleidingsniveau is hun participatie belemmerd. Vooral minimajongeren
in deze groep lopen grote risico’s. Onder jongeren van
Marokkaanse en vooral Ghanese herkomst loopt de kans op
armoede erg op: respectievelijk 40% en 48% van de jongeren tot
18 jaar in deze groepen groeit op in een minimagezin. De risico’s
van jongeren van niet-westerse herkomst tussen 18 en 27 jaar