2014_armoede_ongedeelde_stad_v2

70 groepen. Enerzijds erkennen we, in lijn met het genoemde regenboogmodel,
dat gezondheidsgedrag is ingebed in de omstandigheden
waarin deze groepen leven. Anderzijds is het uitgangspunt
veelal, wanneer het op beleid aankomt, dat iedereen
voor ongezond gedrag moet kunnen kiezen en dat ingrijpen
betuttelend is. Deze spanning – en vooral het gebrek aan debat
erover – lijkt een krachtig preventiebeleid te belemmeren, zowel
voor de bevolking in het algemeen als voor de laagste inkomensgroepen.
Ten slotte is verbetering van de gezondheid van de laagste
inkomensgroepen een kwestie van lange adem. Er is niet een
simpele oplossing. Het vereist een aanpak op vele beleidsterreinen
tegelijk. En zo’n beleid moet dan ook nog eens consistent
worden volgehouden. Tegelijkertijd laten de resultaten van het
URBAN40-onderzoek zien dat zelfs op vrij korte termijn al successen
geboekt kunnen worden. Maar nu het betreffende
krachtwijkenbeleid alweer is beëindigd, is het maar de vraag
hoeveel van deze successen blijvend zijn.
Hoe keren we de trend
In het licht van deze verklaringen voor het uitblijven van grote
successen bij het bestrijden van gezondheidsachterstanden: hoe
kunnen we dan wel het tij keren Gezien de resultaten van ons
URBAN40-onderzoek pleiten wij vanuit gezondheidsperspectief
voor een systematische verbetering van de leefsituatie van mensen
in de laagste inkomensgroepen, zowel wat betreft inkomen,
als leefbaarheid van de wijk, als positie op de arbeidsmarkt. Dit
vereist een integrale aanpak die recht doet aan de verwevenheid
van de verschillende problemen van de laagste inkomenscategorieën.
En die met voldoende kracht en volharding wordt uitgevoerd.
Moge de moderne Sarphati opstaan.
Literatuur
Dahlgren, G. en M. Whitehead
(1991), Policies and strategies
to promote social equity in
health. Stockholm: Institute
for Future Studies.
Droomers, M., J. Harting, B.
Jongeneel-Grimen, L. Rutten,
J. van Kats en K. Stronks
(2014), Area-based interventions
to ameliorate deprived
Dutch neighborhoods in
practice: does the Dutch
District Approach address
the social determinants of
health to such an extent
that future health impacts
may be expected Preventive
Medicine (te verschijnen).
Gottlieb L., H. Waitzkin en
J. Miranda (2011), Depressive
symptoms and their social
contexts: a qualitative
systematic literature review
of contextual interventions.
International Journal of Social
Psychiatry, 57 (4): 402-417.
Gunasekara, F.I., K. Carter en
T. Blakely (2011), Change
in income and change in
self-rated health: systematic
review of studies using
repeated measures to control
for confounding bias.