Basis Zorgprogramma - Efp

Basis Zorgprogramma
uitbarstingen, impulsiviteit en victimisatie als gevolg van CRA (Roozen & Meyers zijn hiermee mee
bezig). De CRA sluit uiteraard aan bij het GLM.
De CRAFT (Community Reinforcement and Family Training), een onderdeel van de CRA, kan wellicht
helpen ongemotiveerde verslaafde patiënten te behandelen en huiselijk geweld te verminderen
(Roozen, Blaauw & Meyers, 2009). Deze methode zet ongemotiveerde verslaafde patiënten via
familieleden of goede vrienden aan alsnog behandeling te zoeken. CRAFT is probleemgericht, gaat uit
van vaardigheden en vereist actieve deelname, zowel tijdens de sessies, via rollenspellen, als
daarbuiten, via opdrachten. Er is contact met enkele forensische instellingen, Verslavingszorg en de
Reclassering over toepassing van CRA in de forensische psychiatrie. Ook zal men contact opnemen
met de Erkenningscommissie Gedragsinterventies Justitie om CRA te kunnen inzetten als aanvulling
op de gebruikelijke what works methodieken.
Effect van interventies voor verslaafde justitiabelen
effect van interventies voor verslaafde justitiabelen
Een aantal studies heeft het effect van interventies voor verslaafde justitiabelen op recidive
onderzocht (ZonMW, 2007). Er zijn aanwijzingen dat deelname aan een therapeutische
gemeenschap tot vermindering van recidive kan leiden (Bullock, 2003; Lipton, Pearson, Cleland &
Yee, 2002; McKenzie, 2002; Pearson & Lipton, 1999). Hetzelfde geldt voor het toedienen van
methadon (ter ondersteuning van de detoxificatie) aan heroïneverslaafden die voorwaardelijk zijn
vrijgelaten. Bootcamps voor drugsverslaafden en groepscounseling blijken echter niet effectief. De
ervaringen met cognitieve gedragstherapie en 12- stappenprogramma's zijn redelijk positief, al zijn
veel van die programma's tot dusver niet goed geëvalueerd (Bullock, 2003; Pearson & Lipton, 1999).
Hough & Mitchell (2003) constateren dat een behandeling gecombineerd met urinecontroles bij
drugsverslaafde veelplegers tot minder recidive leidt dan een behandeling zonder urinecontroles.
Verder zijn er aanwijzingen dat, als iemand na vrijlating een behandeling in een therapeutische
gemeenschap doorloopt, het recidiverisico lager is dan na een behandeling die tot de
detentieperiode beperkt blijft (Pearson & Lipton, 1999). Interessant is dat interventies die
plaatsvinden onder dwang geen slechtere en soms zelfs betere resultaten geven dan behandeling
op vrijwillige basis. Voor patiënten met hoge psychopathiescores is gebleken dat een
therapeutische gemeenschap geen effectieve behandelomgeving is (Ware, Frost & Hoy, 2009). Het
verdient dan ook aanbeveling op dit laatste punt extra attent te zijn.
Meer over Koeter, Campen & Langeland (2009)
Meer over Koeter, Campen & Langeland (2009)
Koeter, Campen & Langeland (2009) trekken mede naar aanleiding van opmerkingen van Wartna
(2009) de volgende conclusies.
Voor de meeste justitiële verslavingsinterventies is de wetenschappelijke evidentie
beperkt en soms ook niet eenduidig.
De recentere studies hebben over het algemeen ook geen grote effecten aan het licht
gebracht.
63