Basis Zorgprogramma - Efp
Basis Zorgprogramma - Efp
Basis Zorgprogramma - Efp
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Basis</strong> <strong>Zorgprogramma</strong><br />
Resocialisatie<br />
Dit hoofdstuk beschrijft de resocialisatie, het laatste deel van de behandeling van veel forensisch<br />
psychiatrische patiënten. Het vertrekpunt voor resocialisatie ligt in een grondige analyse van de<br />
risicofactoren en een gedegen delictanalyse (link). Achtereenvolgens gaat het om:<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
het doel van de resocialisatie en de criteria waaraan patiënten moeten voldoen om voor<br />
resocialisatie in aanmerking te komen,<br />
de voorbereidingen in de kliniek,<br />
de verschillende vormen van verlof,<br />
de verschillende vormen van begeleiding en toezicht,<br />
enkele nieuwe ontwikkelingen.<br />
Doel en doelgroep<br />
Doel<br />
Het doel van resocialisatie is dat een patiënt zich voorbereidt op het bestaan dat hij na de periode<br />
van TBS gaat leiden. Idealiter keert de patiënt via zich geleidelijk uitbreidend verlof, veilig en<br />
verantwoord terug in de samenleving, om daar een volledig zelfstandig bestaan te gaan leiden. Dit is<br />
echter lang niet voor alle patiënten weggelegd. Het gaat er dan om een leven te realiseren dat<br />
optimaal is afgestemd op zijn zorg- en veiligheidsbehoeften, geheel volgens het<br />
rehabilitatieprincipe. Dit kan bijvoorbeeld een verblijf betekenen in een andere GGZ-instelling met<br />
een lager niveau van beveiliging, dan wel in een meer of minder beschermde en gesuperviseerde<br />
vorm van wonen met meer of minder controle. In beginsel heeft een forensisch psychiatrische<br />
(ex)patiënt echter dezelfde rechten als elke andere burger, zolang de veiligheid van de maatschappij<br />
maar niet in gevaar komt en de betrokkene de juiste zorg kan krijgen.<br />
Als de patiënt terugkeert in de maatschappij is een goed evenwicht tussen de autonomie van de<br />
patiënt en de externe structuur – wonen, werken en vrijetijdsbesteding – essentieel. Hiertoe leert<br />
de patiënt de tijdens de therapeutische fase geleerde vaardigheden toe te passen in de gebieden<br />
die risico’s voor hem inhouden. Het leven van de patiënt kent in de resocialisatiefase meer<br />
vrijheden en is dan doorgaans ook minder gestructureerd dan in de klinische fase. Deze laatste<br />
behandelingfase is er om te oefenen en de geleerde vaardigheden en bereikte behandelresultaten<br />
te consolideren en uit te breiden. Forensisch psychiatrische patiënten leren opnieuw te wonen, te<br />
werken – of te studeren – en hun vrije tijd zinvol en plezierig te besteden, zonder de veiligheid voor<br />
patiënt en samenleving in gevaar te brengen. Voordat een patiënt daadwerkelijk zijn eerste<br />
stappen buiten de inrichting zet, zijn er bepaalde voorbereidingen getroffen en is er aan bepaalde<br />
voorwaarden voldaan.<br />
Doelgroep<br />
Voor resocialisatie komen alleen patiënten met een beheersbaar en aanvaardbaar delictrisico in<br />
aanmerking. Dit betreft patiënten die:<br />
75