Eindrapport Dieren onder de Wielen - Natuurpunt

More documents

Recommendations

Info

Het afrasteren van wegen blijkt voor egels een sterk negatief effect te hebben, tenzij ze gecombineerdworden met effectieve faunapassages (Bergers & Nieuwenhuizen, 1999; Hof, 2009). Het is ookweinig zinvol en bovendien niet kostenefficiënt om alle lokale wegen af te rasteren. Voor de egel kanveel beter ingezet worden op maatregelen die hun habitat en de connectiviteit tussen geschikte leefgebiedenverhogen. Geschikte maatregelen zijn dan het verbeteren en aanmoedigen van ecologischakkerrandenbeheer, het aanplanten van heggen en hagen, meer natuurlijke tuininrichting en verbindingentussen tuinen onderling. Door de vaak metershoge ondoordringbare omheiningen rond tuinenis de enige mogelijkheid voor egels om van de ene tuin in de andere te geraken vaak via destraatkant. Hier is dus zowel een rol weggelegd voor overheid als burgers en verenigingen. De overheidkan het aanleggen van haagkanten stimuleren door het verlenen van subsidies en samen metverenigingen aan sensibilisatie werken rond de inrichting van tuinen. Goede voorbeelden hiervan zijnprojecten zoals de Nederlandse ‘Tuinreservaten’ (VARA, 2011) en brochures als ‘Egels, ook in uwtuin’ (“Egels, ook in uw tuin,” 2009). Overheden kunnen meer aaneengesloten natuurlijke tuinen ookmee stimuleren door administratieve hindernissen (bijvoorbeeld in bouwverplichtingen) weg te nemenen co-housing te promoten.3.4 KerkuilAuteurs: Ludo Smets & Kris Degraeve (Kerkuilwerkgroep Vlaanderen), Marc Herremans (NatuurpuntStudie)De kerkuil vormt een interessante case voor het bestuderen van de impact van verkeer op populaties.De soort is schaars in Vlaanderen, bijna de volledige populatie wordt nauwkeurig opgevolgd innestkasten en vele jonge vogels sneuvelen in de eerste levensmaanden op onze wegen. De soortwordt al decennia intensief beschermd en bestudeerd onder coördinatie van de KerkuilwerkgroepVlaanderen. We gebruiken hier vooral hun informatie voor het uitwerken van deze case.Het bestand van de kerkuil nam snel af en bereikte een dieptepunt in Vlaanderen midden de jaren1980, met nog amper 150-250 broedparen (Stevens & Smets, 2004). Een intensieve beschermingscampagneonder impuls van de Kerkuilwerkgroep zorgde voor een drastische ommekeer vanaf dejaren 1990. In 2007 werd een voorlopig nieuw record van 964 broedparen opgevolgd, waarvan demeerderheid in nestkasten. Het broedseizoen is erg afhankelijk van de sterke schommelingen in demuizenstand (Berghmans et al., 2007) en de aantallen geregistreerde broedgevallen schommeldende afgelopen jaren in Vlaanderen tussen 450 en 750 paar, waarbij 2009 een bijzonder slecht broedseizoenwas (Smets, 2010, 2011) (Figuur 3.8). In jaren met weinig muizen ondernemen veel paartjesgeen broedpoging, terwijl diegenen die dat wel doen weinig jongen grootbrengen (gemiddeld 1-3). Injaren met een overvloed aan muizen (normaal om de 3-4 jaar) broeden vrijwel alle paartjes en brengenze meer jongen groot. Normaal bedraagt de gemiddelde nestgrootte 3-4 jongen, maar in goedejaren kan dit oplopen tot nesten met 6-8 jongen. Soms volgt er dan zelfs nog een tweede broedsel inhet najaar.106
GEREGISTREERDE BROEDGEVALLENKerkuil (Tyto alba) in Vlaanderen10009008007006005004003002001000Aantalbroedgevallen81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 1123 39 29 28 43 54 99 256 292 204 240 311 282 309 303 182 247 336 397 497 461 468 558 776 458 964 742 441 714 661Figuur 3.8 - Aantal geregistreerde broedgevallen van kerkuil in Vlaanderen (Smets 2011) (© Kerkuilwerkgroep Vlaanderen 2012).107
Page 1:
“Dieren onder de wielen”Monitor
Page 4 and 5:
InhoudI. Samenvatting .............
Page 6 and 7:
3.2.4 Concrete aanpak van (de nieuw
Page 8 and 9:
I. SamenvattingMet het project ‘D
Page 10 and 11:
III.DankwoordDit project zou niet m
Page 12 and 13:
versnippering en verstoring (J. Rod
Page 14 and 15:
Het departement Leefmilieu, Natuur
Page 16 and 17:
Figuur 1.2 - Details van het invoer
Page 18 and 19:
Figuur 1.4 - Feedback via het proje
Page 20 and 21:
Figuur 1.6 - Gegevens invoeren via
Page 22 and 23:
2 Resultaten2.1 Datakwaliteit2.1.1
Page 24 and 25:
2.1.2.2 Dubbel ingevoerd door eenze
Page 26 and 27:
Figuur 2.2 - Frequentieverdeling va
Page 28 and 29:
a) Meldingenb) Slachtoffers60%13%27
Page 30 and 31:
In de top 25 van het aantal slachto
Page 33 and 34:
Een tweede opvallend gegeven is dat
Page 35 and 36:
Voor ree blijken er opvallend gecon
Page 37 and 38:
2.4.3.1 Onderschatting aantal verke
Page 39 and 40:
2.5.2 Waarnemersinspanning of zoeki
Page 41 and 42:
Figuur 2.11 - Frequentie van het aa
Page 43 and 44:
Figuur 2.13 - Overzicht van de UTM1
Page 45 and 46:
De lagere waarden voor Oost-Vlaande
Page 47:
Aantal verkeersslachtoffersAantal v
Page 53 and 54:
Aantal verkeersslachtoffersAantal v
Page 55 and 56: Aantal verkeersslachtoffersAantal v
Page 61 and 62: Aantal verkeersslachtoffersSeizoena
Page 63 and 64: Bij zoogdieren vallen de meeste sla
Page 65 and 66: Onbekend 988 9,9%Kadaver in berm ge
Page 67 and 68: Tabel 2.17 - Type weg per melding v
Page 69 and 70: Onbekend 791 81,5%Geen middenberm 1
Page 71 and 72: Percentage verkeersslcahtoffers70%6
Page 73 and 74: stedelijk gebied of op wegen die bo
Page 75 and 76: Figuur 2.44 - Aanbod van landgebrui
Page 77 and 78: Verschil tussen waargenomen en verw
Page 79 and 80: De genoemde verklaring voor het ver
Page 81 and 82: 2.7). Daar loopt de hogesnelheidssp
Page 83 and 84: eidt zich jaar na jaar uit, dus de
Page 85 and 86: 2.10.4.2 VogelsVoor een lijst van d
Page 87 and 88: 2.10.4.3 Amfibieën en reptielenDe
Page 89 and 90: Figuur 2.49 - Locaties waar verkeer
Page 91 and 92: doordat ze overreden worden door fi
Page 93 and 94: Deze intensieve tellingen zijn in a
Page 95 and 96: 3 Impact van het verkeer op soorten
Page 97 and 98: 1999). Dat alle amfibie- en reptiel
Page 99 and 100: Tabel 3.1 - Amfibieënsoorten die g
Page 101 and 102: 3.2.4 Concrete aanpak van (de nieuw
Page 103 and 104: zoek naar vrouwtjes om te paren. Na
Page 105: het verkeer (Holsbeek et al., 1999)
Page 109 and 110: aantalwww.kerkuilwerkgroep.be. De a
Page 111 and 112: Figuur 3.12 - Ruimtelijke spreiding
Page 113 and 114: Percentage verkeersslcahtoffersde p
Page 115 and 116: Figuur 3.16 - Plaatsen waar tijdens
Page 117 and 118: dig uit te voeren zijn. Een zogenaa
Page 119 and 120: schijnlijk slechts door één wijfj
Page 121 and 122: Aandeel verkeersslcahtoffersMerels
Page 123 and 124: 4 DiscussieIn dit hoofdstuk willen
Page 125 and 126: Voor steenmarters is de vergelijkin
Page 127 and 128: Tabel 4.1 - Aantal amfibieën en ge
Page 129 and 130: Met de voorgaande vergelijkingen, m
Page 131 and 132: eelden bekend waarbij berenpopulati
Page 133 and 134: name door het werk van Daniel Klem
Page 135 and 136: 5 Conclusies en aanbevelingen5.1 Be
Page 137 and 138: 5.3 Monitoring van dierlijke verkee
Page 139 and 140: 6 ReferentiesADSEI. (2005). Verkeer
Page 141 and 142: Eurostat. (2010). Inland Transport
Page 143 and 144: Orlowski, G., & Nowak, L. (2004). R
Page 145 and 146: Vercammen, J., Huysentruyt, F., & C
Page 147 and 148: 7 Bijlagen7.1 Bijlage 1: Overzicht
Page 149 and 150: Naam Soortgroep VLAA ANTW LIMB OOVL
Page 151 and 152: Naam Soortgroep VLAA ANTW LIMB OOVL
Page 153 and 154: 7.3 Bijlage 3: Per soortgroep het a
Page 155 and 156: NaamSoortgroep VLAA ANTW LIMB OOVL
Page 157 and 158:
NaamSoortgroep VLAA ANTW LIMB OOVL
Page 159 and 160:
VosMerel159
Page 161 and 162:
SteenmarterKonijn161
Page 163 and 164:
7.5 Bijlage 5: Niet limitatief over
Page 165 and 166:
7.6 Bijlage 6: Top tien van verkeer
show all

Eindrapport Dieren onder de Wielen - Natuurpunt

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?