Eindrapport Dieren onder de Wielen - Natuurpunt

5.3.4 Registratie van ongevallen met grote zoogdierenDe vergelijkingen met andere gegevensbronnen (4.2.4) doen sterk vermoeden dat het aantal doodgeredengrote zoogdieren, zoals edelhert, damhert, ree, everzwijn en das, in dit project sterk ondervertegenwoordigdis. Een inschatting van het gevaar van deze aanrijdingen voor enerzijds de verkeersveiligheiden anderzijds de impact op de populaties van deze grote dieren is cruciaal. Daarom ishet ten zeerste aan te raden om een systeem op te zetten waarbij elk ongeval met een groot zoogdiergeregistreerd wordt. In Zweden is het bijvoorbeeld verplicht om een dergelijk ongeval te meldenaan de politie die statistieken bijhoudt per diersoort. Deze gegevens vormen een schat aan informatievoor het beleid. Zo kan pas op basis van dergelijke statistieken een evaluatie gemaakt worden vande efficiëntie van mitigerende maatregelen naar verkeersveiligheid. Het adagium ‘meten is weten’ isnog steeds zeer actueel. De regeling dat aangereden jachtwild naar het OCMW gebracht moet worden,is waarschijnlijk even onbekend als gedateerd. Een duidelijke regelgeving en procedure die eenregistrering en goede afhandeling van wildongevallen mogelijk maakt, dringt zich dan ook op.5.3.5 Monitoring van verkeersslachtoffers langs spoorwegenZoals al in de Discussie (4.4.1) aangegeven werd, maakt wellicht ook het spoorverkeer een groot aantalslachtoffers onder de wilde fauna. Momenteel ontbreken echter cijfers over deze problematiek ineen regio die nochtans tot de top vier van de dichtste spoorwegennetten van Europa behoort. Bij eenvervolgonderzoek strekt het dan ook tot aanbeveling om een monitoring van deze transportassenmee op te nemen in een project.5.3.6 Toekomst van Dieren onder de wielenIn de wetenschap zijn tijdsreeksen, data die over lange perioden (eventueel met intervallen) verzameldzijn, van onschatbare waarde. Pas op basis van lange datareeksen kunnen bepaalde trends ontdektworden. Verkeersslachtoffers werden in Vlaanderen voor de eerste maal grondig gemonitord inde studie van Vogelbescherming Vlaanderen in 1995-1996, een tweede maal in 2000 en een derdemaal gedurende dit project dat liep van 2008 tot 2012. De partners in dit project willen dan ook tensterkste een vervolg van dit project aanbevelen (al dan niet met tijdsintervallen), zodat de tijdsreekskan verder gezet worden waardoor de situatie van de verkeersslachtoffers in Vlaanderen blijvendopgevolgd wordt.138