Eindrapport Dieren onder de Wielen - Natuurpunt

ook aan dat de mortaliteit op plaatsen waar geen overzetacties worden opgezet enorm hoog moetliggen. De 8.608 amfibieën die tijdens het project Dieren onder de wielen over vier jaar gespreid gemeldwerden, zijn dus maar het topje van de ijsberg.3.2.1 Impact?Men kan zich dan afvragen wat de impact van deze enorme aantallen dode amfibieën op de lokalepopulaties of zelfs op het overleven van de soorten is. Volgens een aantal studies kan een lokale populatiestand houden indien het aandeel aan verkeerslachtoffers de 20% niet overschrijdt (Ryser1988 in E-connection, 1999). Wanneer dat aandeel tot 40% oploopt, dreigt de populatie uit te sterven.De invloed van verkeerssterfte op de populatieontwikkeling uit zich het sterkst bij soorten meteen lage reproductiecapaciteit en een relatief hoge levensverwachting, zoals salamanders, zelfs wanneerde voorjaarsmigratie wordt ondersteund door overzetacties.3.2.2 Mitigerende maatregelenDe problematiek van verkeersslachtoffers bij amfibieën is heel verschillend van die van andere taxonomischegroepen. De meeste slachtoffers vallen immers in een heel korte periode (eind februari -begin april), op een beperkt aantal plaatsen (nabij voortplantingspoelen) op wegen van de categorie‘toegangswegen’. Dit maakt het relatief gemakkelijk om mitigerende maatregelen te nemen. De actiesdie door de vele vrijwilligers, onder leiding van Hyla, uitgevoerd worden, zijn vooral raapacties enschermacties. Bij raapacties wordt op de piekmomenten van de trek met zoveel mogelijk vrijwilligersamfibieën opgeraapt aan de ene kant van de weg en in een emmer naar de andere kant van de weggebracht en daar weer vrijgelaten. Schermacties bestaan erin dat aan minstens één kant van de wegeen scherm geplaatst wordt met op regelmatige afstand een ingegraven emmer. Iedere morgen enavond komen er dan vrijwilligers langs om de emmers waar de amfibieën in gevallen zijn leeg te makenaan de overkant van de weg. Een enkele keer wordt een straat tijdelijk afgesloten. In tegenstellingtot bv. de aanleg van een ecoduct of wildrasters, gaat het om erg goedkope maatregelen meteen behoorlijk hoog ecologisch rendement. Het grote nadeel van maatregelen als raapacties enschermacties is dat ze elk jaar opnieuw een grote inzet van een paar duizend vrijwilligers vergen.Meer structurele oplossingen zijn dan ook gewenst. In eerdere studies werd een beslissingsboomopgesteld, die het mogelijk maakt om een goed overwogen keuze te maken, gaande van een tijdelijkebeperking van de verkeersfunctie tot de aanleg van een amfibieëntunnel (E-connection, 1999). Bijdeze laatste (en duurste) optie blijkt vaak het gebrek aan onderhoud van tunnel en geleidingswandeneen belangrijk aandachtspunt.3.2.3 Bijdrage Dieren onder de wielenUit het project Dieren onder de wielen bleek dat amfibieën in enorme aantallen sterven door hetverkeer, dat dit bijna uitsluitend in het voorjaar gebeurt en dat zowat alle amfibieënsoorten vertegenwoordigdzijn. Dat amfibieën vooral op pad gaan in het vroege voorjaar bij geschikte weersomstandigheden(min 8° C, hoge luchtvochtigheid) was bekend. Dat de impact van het verkeer op eenlokale populatie massaal kan zijn, wisten we ook al. Volgens sommige studies sneuvelt 30% tot 43%bij een verkeersintensiteit van 10 voertuigen per uur (van Gelder 1973 & Heine 1987 in E-connection,96