Eindrapport Dieren onder de Wielen - Natuurpunt

Kerkuilen broeden hoofdzakelijk in gebouwen, maar jagen liefst in een kleinschalig cultuurlandschapmet afwisseling van kleine percelen weilanden en akkers met veel kleine landschapselementen(houtkanten, hagen, bosjes). De soort ontbreekt zowel in zeer open monotone landbouwgebiedenals in gesloten bossen (Stevens & Smets, 2004). Omwille van deze habitatvoorkeur is de kerkuil nietgelijkmatig aanwezig in Vlaanderen. De grootste dichtheden worden bereikt in de Antwerpse Kempen,de Zuiderkempen en delen van Haspengouw (Figuur 3.9). In het topjaar 2007 werden dichthedenbereikt van 30 broedparen per 80 km² (Smets, 2009).Figuur 3.9 – Regionale spreiding van het aantal geregistreerde broedgevallen van kerkuil (Tyto alba) in Vlaanderen in2010 per atlashok van 10x8 km (Smets, 2011). © Kerkuilwerkgroep Vlaanderen 2012.Figuur 3.10 – Regionale spreiding van het aantal geregistreerde broedgevallen van kerkuil (Tyto alba) in Vlaanderen in2011 per atlashok van 10x8 km. © Kerkuilwerkgroep Vlaanderen 2012.De Kerkuilwerkgroep Vlaanderen probeert zoveel mogelijk zicht te krijgen op het aantal verkeersslachtoffersbij kerkuil en heeft daarvoor een eigen meldpunt op de website108