'• l' °, t

VAN DE PALMBOOM-, DE BARBARYSCHE, enz.aanmerkelyke verfchillen in vinden, die duidelyk genoeg aanwyzen, dat hetverfchillende dieren zyn; wy hebben ze beiden in 't Kabinet des Konings, zowel als den Zwitferfchen: de Barbaryfche heeft den kop en 't neusbeen meergeboogen, de ooren grooter, den ftaart met digter en langer hair bezetdan de palmift; hy is meer eekhoorn dan rot, en de palmift is meer rot daneekhoorn, in de gedaante des lighaams en des hoofds: de Barbaryfche heeftvier witte banden terwyl de palmift 'er maar drie heeft; de middelfte witte bandof ftreep is by den palmift op de ruggegraat, daar de Barbaryfche op datzelfde gedeelte eenzwarte ftreep heeft met ros gemengd, enz; voor het overigehebben deze dieren ten naaftenby dezelfde gebruiken, en dezelfde geaartheidals de gemeene eekhoorn, even gelyk als deze leeven de palmift en de Barbaryfcheeekhoorn van vrugten, en bedienen zig van hunne voorfte voeten om dezelvete vatten en naar hunnen mond te brengen; zy hebben dezelfde ftem,denzelfden fchreeuw, dezelfde neigingen, dezelfde werkzaamheid; zy zynzeer leevendig, en zeer zagtaartig; zy laaten zig ligtelyk temmen, in zo verrezelfs, dat zy eene verknogtheid krygen voor hunne wooningen, en daarniet uitkomen, dan om eene wandeling te gaan doen, waar na zy van zelvederwaards wederkeeren, zonder dat zy geroepen of daar toe gedwongen worden;zy zyn beiden van eene zeer aartige en bevallige gedaante; hunne vagt,met wit geftreept, is fraayer dan die van den eekhoorn; hunne geftalte iskleiner, hun lighaam ligter, en hunne beweegingen alzo vaardig: de palmiften de Barbaryfche onthouden zig gelyk de eekhoorns op de boomen, maaideZwitferfche onthoudt zig op de aarde, en maakt daar, gelyk de veldmuis,een verblyf in, dat ondoordringbaar voor 't water is; hy is ook minder onderwerpelyken minder zagtaartig dan de twee andere; hy byt zonder iemandte ontzien, ten zy hy geheel en al getemd is (g), hy gelykt derhalven ïngeaartheid en zeden meer naar de rotten of de veldmuizen, dan naar de eekhoornen.5>36&) Voyage du pays des Hurons, par SAGARD THGODAT. Paris 1632, pag. jorj.M 3