et_atlas_final_son_hal

inin örgütlenmesi ve hızla yaygınlaştırılması ilemümkün. Tüketici kooperatifleri ile üretici kooperatiflerininişbirliği altında gerçekleştirileceküretim deseni tercihleri hem kaynakların boşaharcanmamasına, hem manipülasyonların engellenmesinehem de küçük üreticinin hak ettiğigelire tüketicinin de sağlıklı ve yeşil gıdaya ulaşmasınayardımcı olacak.Bu yaklaşımla et üretiminin hem sağlıklı girdiyle,hem de ekolojik sürdürülebilirlik/onarımsüreçlerini garanti altına alarak yapılması sağlanabilir.Hayvancılıkla uğraşan köylüler, hayvanı“yasağa” çekmenin (merada otlatmak yerine bahçeveya ağılda yemle beslemenin) hem et kalitesi,hem de ekolojik döngü için yanlış olduğunu çokiyi bilirler, ancak eti/hayvanı satma konusundaseçenekleri “ya kasaba ya tüccara”dır. Bu nedenle“anonimleşen” üründe kaliteye ve ekolojik etkiyedikkat edilmez.Tüketicilerin örgütlü talebi halinde ise, ekolojiksürdürülebilirliğe ve hatta onarıcılığa hizmeteden bir hayvancılık mümkün.ÖFKENİN ETE KARŞI DÖNÜŞÜMÜZamanla pek çok şeye karşı öfkeye dönüşebilen vejetaryenlik ve veganlık,bazı insanlar için tahakküm edene, ayrımcılık yapana, otoriteye yönelik genelbir mücadelenin -zorunlu- bir parçası olarak vuku bulabiliyor.Veganlık ve vejetaryenlik Türkiye’nin çoğunluğunuoluşturan Sünni Müslümanlık’ta birgereklilik olmamakla birlikte bunu uygulayanlarayönelik bir kısıtlama da dinde mevcutdeğil. Yani, vegan veya vejetaryen olmak İslam’dayasak veya günah değil. Türkiye’de vegan ve vejetaryenolanların ağırlıklı olarak İslami gerekçelerlebu tercihte bulunduklarını söylemek güç;aslında Türkiye’deki insanların niçin eti ve sütü bırakmayakarar verdiklerini ve bunların toplumunkaçta kaçını oluşturduğunu söyleyecek bir veride mevcut değil elimizde; ancak bütün endüstrileşmekteolan ülkelerdeki gibi Türkiye halkı daendüstrileşmeyi takip eden teknolojik ilerleme vebilgi çağı sebebiyle insan olmayan hayvan ile insanarasında kayıp bağlantıyı internetteki videolarveya internetten çağrı yaparak örgütlenen mücadelegrupları aracılığıyla yeniden keşfediyor.Uygarlık ve Avrupa aydınlanması tarafındankurgulanan yapay insan kavramı, yani insanınhayvan olmadığı retoriği, sonunda yine o uygarlıkve aydınlanmanın getirdiği teknolojik araçlarladeşifre edilebiliyor. Örneğin köyde büyümüş olanbir insanın zaten bildiği inek sütünün hamilelikolmadan mümkün olamayacağı gerçeği şehringöbeğinde büyümüşlere 20’li yaşlarında ulaşabiliyor.Haliyle bu yabancılaşma, bu kayıp göndergekimi insanlarda hayvan sömürüsü düzenine veyagenel olarak kentleşmiş uygar insanlığın ötekileştirmegayretine yönelik bir öfkeye dönüşebiliyor.İşte vejetaryenlik ve veganlık bazı insanlar içintahakküm edene, ayrımcılık yapana, otoriteye yönelikgenel bir mücadelenin -zorunlu- bir parçasıolarak vuku bulabiliyor. Gel gelelim Türkiye’devegan veya vejetaryen olanların çoğunluğununpolitik gerekçelerle bu tercihte bulunduğunu sanmıyorum.Diğer pek çok endüstrileşmiş veya endüstrileşmekteolan ülkedeki gibi burada da politiktoplantılarda, eylemlerde binlerce veganve vejetaryen bulunuyor ancak bu insanlarınvegan ya da vejetaryen olmalarındaki ana gerekçesağlık; yani etin kalp krizi, kanser ve obezite ileilintisi olabilir.Kümes hayvanı tüketmemenin nedenleri2012 yılında Türkiye‘deki 2.241 aile ile yapılan bir araştırmanın yüzdeleriKümes hayvanı tüketicilerievet1.7 hayırRet nedenleri28.2 . Kesim metotlarından hoşlanmıyorum.33.3 Tadını sevmiyorum.7.7 Vejetaryenim.5.1 Sadece kırmızı et tüketiyorum.5.6 DiğerTürkiye‘deeti ve sütü bırakaninsanların oranınısöyleyecek birveri yokKanatlılardan yayılan salgın hastalıklar41.0 Salgın süresince ve ondan sonra uzun bir süredaha kanatlı eti satın almıyorum.5.6 Güvenilir ürünleri satın alıyorum.48.1 Tüketmeye devam ediyorum.5.3 DiğerKanatlı hayvanlardan üretilen etlerin denetimi9.023.9yanıt yokyeterli67.1yetersiz98.3Durmuş et al.ET ATLASI79