okulu terk k‹m‹

2. Halkevleri, toplum merkezleri ve STK’larla işbirliğiiçinde düzenli program ve kurslar ile eğitimkonusunda bilinçlendirilmelidir.3. Okullarda düzenlenecek sürekli toplantılar ileannelerin eğitime olan inancı yüksek tutulmalıdır.3.2-f Aile/Veli ve Vasilerin Okulu Terk KonusundaMevcut Hukuki Sürece İlişkin Bilgilendirilmesive BilinçlendirilmesiOkul yönetimleri, muhtarlıklar ve mülki amirlikleröğrencilerin aile/veli/vasileri ile düzenli toplantılaryaparak öğrencilerin okula gönderilmemesi halindekarşılaşılacak cezai hükümler ile ilgili olarakbilgilendirilmeli ve bu konuda bilinç seviyeleriarttırılmalıdır. Bu konuda özellikle risk grubu ailelerisürekli olarak bilgilendirmelidir.4. Ekonomik Ve Sosyal Olanakların Ve DesteklerinGenişletilmesiAilelerin ekonomik ve sosyal koşullarının yeterliolmaması okulu terkin en önemli nedenleri arasındayer almaktadır. Bu nedenle okulu terkin azaltılmasıamacıyla aile ve öğrencilerin ekonomik ve sosyalolanaklarının arttırılaması, buna yönelik destekleringenişletilmesi gerekmektedir. Bununla ilgili olarakaşağıdaki politikalar önerilmektedir.1- Ekonomik Gerekçelerle Okulu Terkin Önlenmesi ve İlÖzel İdaresinde Fon Oluşturulmasıa. Okullar, eğitim dönemi başında ekonomikkriterlere bağlı olarak okulu terk riskgruplarında izlemeye alınan öğrenci sayılarınıilçe ve il milli eğitim müdürlükleri aracılığıyla İlÖzel İdaresi’ne bildirmelidir. İl Özel İdaresi riskgrubunda izlenen öğrenci sayısına bağlı olarakilköğretim kurumlarına yönelik bütçesi içindebir acil destek fonu oluşturmalıdır. Ekonomiknedenlerle okulu terk etme durumunda olanöğrencilerin eğitim masrafları o dönem için acildestek fonundan karşılanmalıdır.b. İlköğretimini sürdürürken eğitim harcamalarınıve/veya ailesinin ihtiyaçlarını karşılamak/katkısağlamak için çalışmak zorunda kalan -onbeşyaşından küçük- öğrenciler de okulu terk riskitaşıyan grupların başında gelmektedir. Buöğrencilerin çalışmayı bırakması ve okuluterk riskinin ortadan kaldırılması için yineil özel idaresindeki acil destek fonundanyararlanmaları sağlanmalıdır.2- Çocuk Yoksulluğu ve Eğitim Yardımları İçinPotansiyel Çocukların Tespit Edilmesia. Her yıl ilköğretim çağında olan ve yoksulluksınırında veya altında bulunan ailelerinharcamalarının karşılanmasına yönelik gereklibütçe hesaplanmalıdır. Bu hesaplamayı MEBokullardan gelecek veriler ile yapmalıdır.Hesaplama yapılırken TÜİK’in yoksullukaraştırması veri alınmalı ve her yıl bu araştırmakapsamında eğitim dönemi başında yoksulailelerin ilköğretim çağındaki öğrenci sayısıfiilen belirlenmelidir.b. 2005 yılı için Türkiye genelinde 0-15 yaşarasındaki çocuk yoksulluğu oranı % 37’dir(UNICEF, 2006). Bu konuda TÜİK de Türkiyegenelinde bir “Yoksulluk Haritası” çalışmasıyapmayı planlamaktadır. Bu çalışma içinde“çocuk yoksulluğu” ve “ilköğretim çağındakiçocukların yoksulluğu” gibi alt başlıklarınayrıca hesaplanması, izlenmesi ve orta vadedekayıtlı gerçek ve güncel verilere ulaşılması,ayrıca bu verilerin sürekli olarak güncellenmesisağlanmalıdır.3- Anne Çocuk Eğitim Programlarının GenişletilmesiMuhtarlıklar, kayıtları ile okul öncesi eğitimdönemine gelmiş veya ilkokula başlamasına bir yılkalmış olan aileleri/anneleri okullara bildirmeli,okullar bu bilgiler ışığında anneleri anne-çocukeğitim programlarına yönlendirmeli veya buprogramların okullarda yürütülmesini sağlayarakanneleri ilköğretim çağı öncesinde bilgilendirmelive bilinçlenmelerine yardımcı olmalıdır. Anneler,çocuklarını okul öncesi eğitime başlatmaları içinteşvik edilmelidir. Bu konuda okul ve muhtarlıklarile kaymakamlıklar arasında yakın işbirliğisağlanmalıdır.4- Göç İle Gelen Ailelerin DesteklenmesiOkullar, öğrencileri içinde yeni göç etmiş veyatercihen son beş seneye kadar göç etmiş olanaileleri okulu terk risk grubu olarak yakındanizlemeli, bu ailelere rehberlik merkezleri aracılığıile eğitim konularında doğrudan destek vermeli,ilgili diğer konularda da yönlendirme sağlamalıdır.Kent yaşamı ve kent hizmetleri konusunda bilgilersunulmalı, okullarda özel programlar düzenlenerekbu ailelerin katılımları çeşitli biçimlerdeözendirilmelidir. Okullar bu konuda muhtarlıklar,kaymakamlıklar ve yerel yönetimler ile yakınişbirliği içinde olmalıdır.64