Transport,ubezpieczenia i spedycja w handlu miedzynarodowym.pdf

Przewozy w żegludze nieregularnej są wykonywane w oparciu o umowy czarterowe. Umowa ta jest każdorazowo
negocjowana. Określa się w niej każdorazowo warunki przewozu danego ładunku. Warunki te
nie są bowiem zapisane na odwrocie konosamentu, tak jak ma to miejsce w żegludze liniowej. Stronami
umowy są właściciel ładunku (czyli czarterujący) oraz przewoźnik morski.
Rolę listu przewozowego, podobnie jak w żegludze liniowej pełni konosament.
Środki transportu
Transport morski jest bardzo uniwersalny, gdyż tą drogą można przewieźć w praktyce każdy rodzaj ładunku.
W zależności od rodzaju ładunku, można wykorzystać do przewozu różne typy statków:
• kontenerowce – do przewozu kontenerów,
• drobnicowce – są najbardziej uniwersalne, najczęściej są wykorzystywane do obsługi żeglugi liniowej,
można nimi przewieźć każdy ładunek drobnicowy lub półmasowy (np. kawa w workach),
• statki ro-ro – statki o poziomym systemie załadunku,
• chłodniowce,
• masowce – przeznaczone do przewozu masowych ładunków suchych, najczęściej wykorzystywane
w żegludze trampowej; niektóre z nich są wykorzystywane do przewozu tylko jednego rodzaju
ładunku,
• zbiornikowce – przeznaczone do przewozu ładunków płynnych, z reguły wyspecjalizowane,
• statki specjalistyczne – np. do przewozu sztuk ponadgabarytowych – statki półzanurzalne, dźwigowce.
3.3. Transport kolejowy
32
Cechy transportu kolejowego
Transport kolejowy jest wykorzystywany przede wszystkim do przewozu ładunków masowych, takich jak
węgiel, zboże, nawozy czy produkty przetwarzania ropy naftowej. Udział ładunków drobnicowych jest niewielki
i zdominowany przez przewozy kontenerów. Mimo prowadzonej od wielu lat polityki Unii Europejskiej,
zmierzającej do zwiększenia wykorzystania transportu kolejowego, nadal przeważają przewozy drogowe.
Wadą transportu kolejowego jest fakt jej nierównomiernego rozmieszczenia przestrzennego, co uniemożliwia
bezpośredni dostęp do wielu miejsc i powoduje konieczność skorzystania dodatkowo z transportu
samochodowego. Dodatkowe operacje przeładunkowe powodują wydłużenie czasu oraz wzrost kosztów
i ryzyka uszkodzenia ładunku w czasie manipulacji. W przewozach międzynarodowych dodatkowym utrudnieniem
są różne parametry techniczne sieci zasilania lokomotyw i zasady sterowania ruchem pociągów.
Poza tym, transport ten jest postrzegany jako o wiele bardziej skomplikowany niż transport samochodowy.
W rezultacie wiele przedsiębiorstw rezygnuje z przewozu swojego ładunku koleją.
Wśród pozostałych cech transportu kolejowego można wymienić dużą masowość. Jednym pociągiem
można przewozić duże partie ładunków. W zależności od zapotrzebowania można tworzyć pociągi złożone
z różnej liczby wagonów.
Kolejną cechą jest uniwersalność taboru, dzięki czemu możliwy jest przewóz różnego rodzaju ładunków,
przy czym warto wspomnieć, że do przewozu koleją nie dopuszcza się ładunków zbyt dużych i zbyt ciężkich
z punktu widzenia kolejowych urządzeń technicznych, a także niektórych ładunków niebezpiecznych.
Do przewozu ładunków służą:
• wagony kryte (zabezpieczają ładunek przed wpływem warunków atmosferycznych);
• platformy (do przewozu urządzeń, pojazdów, drewna);
• węglarki (do przewozu ładunków masowych);
• cysterny (do przewozu ładunków płynnych);