PRACA DOKTORSKA Zale ność własności strukturalnych ...

Tabela V.2.1.3. Składniki fazowe materiałów A i B oraz obliczone zawartości wagowe faz i podstawoweparametry strukturalne. Gwiazdką zaznaczono parametry sieciowe obliczone z wykorzystaniem wzorcawewnętrznego.materiałMateriał AMateriał BGrupa Parametry sieciFaza przestrzennaa [Å] c [Å]InN P6 3 mc 3.5388(1) 5.7042(2)3.5393(1)* 5.7046(2)*u B [Å -2 ] Zawartość fazskładowych,[wag. %]0.377(4) (In) 90.31(1.43)0.412(38)(N)0.21(40)In I4/mmm 3.2541(2) 4.9442(5) ─ 0.5 9.41(0.61)3.2545(2)* 4.9449(5)*In 2 O 3 Ia-3 10.130(3) ─ ─ o.5 0.28(0.17)10.131(4)*InN 1 P6 3 mc 3.5379(3) 5.7060(6) 0.366(8) (In) 54.31(7.96)1.212(96)(N)1.67(99)InN 2 P6 3 mc 3.5379(3) 5.7060(6) 0.366(8) (In) 44.20(7.32)1.212(96)(N)1.67(99)In 2 O 3 Ia-3 10.13(2) ─ ─ 0.5 1.49(0.52)* bezwzględne wartości parametrów sieciowych odniesione pośrednio do wewnętrznego wzorca SRM 640c.Obliczone za pomocą metody Rietvelda parametry sieciowe dla badanych azotków indu wynosząa= 3.5393(1) Å, c= 5.7046(2) Å (materiał A); a= 3.5379(3) Å, c= 5.7060(6) Å (materiał B).Eksperymentalne i teoretyczne dane literaturowe dotyczące InN wykazują dość znaczny rozrzut. Daneliteraturowe podane w Tabeli V.2.1.4 pokazują, że parametr sieci a polikrystalicznego azotku induprzyjmuje wartości w zakresie od 3.529 Å do 3.544 Å dla danych eksperymentalnych i od 3.483 Å do3.5848 Å dla danych teoretycznych, parametry sieciowy a obliczony dla materiałów A i B mieszcząsię w obu zakresach. Dla parametru c we wcześniejszych pracach teoretycznych i eksperymentalnychpodane zakresy zmian od 5.694 Å do 5.718 Å i od 5.54 Å do 5.8002 Å, odpowiednio, parametrsieciowy c materiałów A i B mieści się w zakresach podanych w literaturze.Współrzędna u atomu azotu dla próbki A wynosi 0.377(4) i w zakresie błędu odpowiadateoretycznym [38], [39], [40], [41], [17], [42] i eksperymentalnym [37] danym literaturowym.Obliczony parametr u dla materiału B jest nieco mniejszy (u=0.366(8)) od przewidywanej wartościokoło 0.38 (zob. tab. V.2.1.4), co jest najprawdopodobniej związane ze znacznym rozrzutem wielkościkrystalitów i występowaniem licznych błędów ułożenia w tej próbce. Jednak odstępstwo od wartościidealnej (0.375) mieści się w granicach błędu pomiarowego.39