ASA CREW VOL. 21

มานานแล้ว มันควรจะมีการพัฒนา ทีนี้พัฒนาการของมัน
จะสนับสนุนตัวเราในด้านใดบ้าง เราพูดถึงเจเนอเรชัน​
อย่างหนึ่งแล้ว เราอาจจะต้องพูดถึงเชิงวิชาการอย่างหนึ่ง​
เราอาจจะต้องพูดถึงเมืองที่มันเปลี่ยนไปอาชีพที่มันเปลี่ยนไป​
ความพร้อมของสถาปนิกก็เปลี่ยนไปด้วย โลกมันกว้างขึ้น​
ทุกๆ อย่างมันควรจะต้องหันไปตอบตรงจุดนั้น ตอนนี้เรา​
จะสร้างกิจกรรมอะไรก็แล้วแต่ มันควรจะต้องตอบบริบท
ของวันนี้ แล้วก็ทําให้มันดีขึ้นไปอีก ถ้าเราพูดถึง ASA​
ไม่ว่าจะเป็นงาน ASA Expo หรือรางวัลต่างๆ ที่สมาคมฯ​
มอบให้ ผมคิดว่ามันควรมีโครงสร้างของมันว่าจุดประสงค์​
ของมันคืออะไร ที่ผ่านมาจุดประสงค์ของมันไม่ค่อยจะชัดเจน​
ว่าเราให้รางวัลเพื่ออะไร ให้เพื่อคัดเลือกงานที่ดีที่สุด หรือว่า​
จริงๆ แล้วเราให้รางวัลเพื่อประชาสัมพันธ์ประเทศ หรือ
เราให้รางวัลเพื่อสร้างมาตรฐาน หรือเป็นการกระตุ้นให้​
คนผลิตงานดีๆ ออกมา
_มีแนวทางอย่างไรที่จะให้คนทั่วไปเข้าใจในสมาคมฯ
หรืออาชีพสถาปนิกมากขึ้นครับ
อันนี้ยากและเป็นอะไรที่ต้องทําเป็นระยะยาวมาก คนก็ยัง
ไม่เข้าใจ อย่าว่าแต่คนอื่นเลย แม่ผมก็ยังไม่เข้าใจ ตอนที่
เขายังมีชีวิตอยู่เขาก็ไม่รู้ว่าเราทําอะไร มันเป็นอะไรที่ต้อง
ค่อยๆ คิดแล้วทําแบบไม่จงใจทํา​ไม่ได้ hard sale ให้เขารู้​
แต่คราวนี้มันคงต้องทําแล้วให้เขาเห็นถึงความสําคัญ​
จริงๆ แล้วความสําคัญของพวกเรามันแสดงได้โดยวิธีใดบ้าง​
ผมคิดว่าเราอาจจะต้องมาวิเคราะห์ อันนี้เป็นเหมือนเชิง
การตลาดให้กับสมาชิกเลย คือถ้าคนรู้สึกว่าสําคัญ แสดง
ว่าเราจะต้องสื่อสารออกไปว่าอาคารหลังนั้นมันส่งผลกระทบ​
อะไรบ้างกับคน ซึ่งสุดท้ายเราอาจจะไม่ได้ชูแค่ว่า คนนี้ได้
รางวัลเหรียญทองหรือเหรียญเงินเพียงอย่างเดียว แต่มัน
อาจจะต้องไปในเชิงอื่นด้วย ถามว่าการรับรู้ของคนใน
ประเทศไทยต่อสถาปนิกแย่ขนาดที่เรากลัวไหม ส่วนตัว
ผมคิดว่าไม่ได้แย่ขนาดนั้น คนส่วนใหญ่ก็รู้ แต่คนที่เขาไม่ได้​
เข้าถึงตรงนี้เขายังไม่รู้ แต่ก็จะพยายามช่วยให้ข้อมูลให้เขา
ได้รับรู้ เราอาจจะต้องช่วยกัน อันนี้อาจจะไม่ใช่สมาคมฯ
เป็นคนทําเพียงอย่างเดียว
they feel like their jobs are also important. This
isn’t the kind of initiative that can be pulled off in
one attempt, and it isn’t something that can be
achieved just by the association. It would require
collaborations with universities, for example, and
if the faculties acknowledge the importance of
this matter, we can work together more effectively.
Everyone in the field can acknowledge their
roles and this recognition can really boost their
pride. This takes more than one or two years to
accomplish. It’s a long-term commitment, but I do
believe that if we start now and the feedback is
good, my successors as president will be able to
continue the task.
_Will there be any changes or developments
with the activities that the association has been
doing?
The activities are doing great. Changing them
or making them more widely recognized doesn’t
mean the old things are bad, but I just have this
feeling that we’ve been doing the same things for a
while now and there should be some new developments.
How these developments can support
the association and in which aspects are the
questions here. We talked earlier about the new
generation of practitioners and maybe academics
should be brought into the discussion as well.
We may have to discuss how cities are changing,
how people’s occupations are changing, and how
architects’ preparedness is changing as well. The
world is getting bigger, and everything should be
contemplated to address these issues. Whatever
activity we’re hosting, it needs to correspond
with today’s context, and it needs to be improved.
Whether we talk about the ASA Expo or the awards
we’ve been granting, I think there should be a
structure that outlines these goals. There hasn’t
been a clear objective as to why we give out these
awards. Are we trying to find the best projects,
are the awards just an attempt to promote the
ASA CREW 21 36 37
Refocus Heritage