2012-04
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Gerda's Seite<br />
Rentner‘s<br />
DRAUMAUDO<br />
Foar ainiger Zitt drofen sech zwai noch got bi‘nanner<br />
gehalene Rentner-Kollege en der Stadt. No däm<br />
se de augebleckliche Familjegrom duerchgekaut<br />
on sech ear Gesechder werrer ofgehellt hadden, säde dä<br />
aine: „Wat sin ech fro, dat min jengsder Änkel jo soo<br />
gesond es!“<br />
„Wearem!“, dä anner. “ Waisde ! Dat woar so: „ Ech ha<br />
m‘r doch foar garnet langer Zitt min Draumaudo gekauft,<br />
ai met allem drem on dra. Dat no schdonn of d‘r Schdrose<br />
foar osem Huss, on ech gucke grad emo oawe ussem Fesder,<br />
do dänke ech doch mech drefft d‘r Schlach.<br />
Fa oawe schoa konn ech en Macke of d‘r Kelerhaube<br />
fa minner Schdaatskarosse se‘. Ech niks wi ronner.<br />
Sos do min glai Friedhelmche d‘rnäwer on schbelde em<br />
Dräck. Sä ech zo äm: „Warr‘es dat da do?“, on zaijje<br />
d‘ rbi of di fermaledaide Dell. Guckt dä Glai mech fa<br />
onnerof a on sät so rechdich begleckt: „Opa! Ich habe<br />
die dicke Wespe erwischt!“ „Met däm Hamer, dä de<br />
do en d‘r Hand hälst?“ Hä neckde nuer mem Kobb on<br />
säde ganz schdolz: „Opa! Und ich, ich bin ganz gesund<br />
geblieben.“<br />
Foarn Augebleck gräj ech jo kän Loft me, doch da ha ech<br />
m‘r gedocht, foar dä Glai loan‘det sech, sälwer och noch<br />
länger gesond ze bliwe.<br />
Ru‘ich –<br />
GANZ RU‘ICH<br />
Bekanndefaossinen„Rente“komme.ItzendhaseZitt.<br />
Zesame wearn net nuer haimatliche,„Exkursione“<br />
onnernomme, det „Fernweh“ packt se och altemo.<br />
Hä feart da d‘r Wage on si setzt d‘näwer. Hä feart got on<br />
rasant on si bibbert, wann de Tachonol no oawe uss‘schlät.<br />
Langsam well se duerch det Land geschibbert wearn. En magische<br />
Kraft awer zwengt se schdännich d’rzo, of de Tachonol<br />
drof ze gucke. On grad derwäje br’uch si en ennerliche<br />
Ussglich. Earjend wi, maint se da, messde se sech beruijje.<br />
Alai grijjt si‘et net d‘rhin, on dearem wierd d’r Dokd’r<br />
em Ro’t gefrogt. Hä sall ear gäje dat Bibbern wat ferschriwe.<br />
E Beru’ijungsmeddelche hät se frejer schoa emo<br />
gräje, on det sälwe well se itzend nommo ha. „Si konn<br />
sech awer dra gewean?“, sät d’r Dokd’r d’rzo. Nä, nä, dat<br />
gäwet bi ear net. Si kenn sech a de Tachonol on a det Bibbern<br />
net gewean, on a dat Meddelche schoa garnet. So oft<br />
kämet jo och net foar, dat ear Ma genoch Blatz of d’r Audoban<br />
hädde. Wann schoa kai Beru’ijungsmeddelche, da<br />
hädde hä, d’r Dokd’r, secherlich en „Alternative“ d’rzo.<br />
Dä Woartschwall fa sinner „Patiendin“ les dä no „ganz<br />
ru’ich“ ewer sech ergo on sät da merrem ferschmetzde<br />
Gesechde zo ear: „Em of de „Alternative“ zereckezekomme,<br />
fersoche si’et doch emo met d’r Bibel!“ - Et duerde<br />
schoa e Äckelche bes si dat em Kobb ferdaut hadde, doch<br />
da komet och „ganz ru’ich“: „Herr Dokd’r“, schwadde<br />
se do e bessje schbetz, „ech ha garnet gewosst, dat m’r di<br />
schoa so glai on da och noch zom Ferschlenge grijje ka!“<br />
HEISSGELIEBT – UND URALT<br />
Heutzutage ist es ein immer wiederkehrendes Bedürfnis,<br />
saisonmäßig jahrein, jahraus in Punkto Klamotten<br />
“outfitmäßig” dem neuesten Mode-<br />
Trend zu entsprechen. Wer will da schon ein<br />
Kleidungsstück, wenn auch modisch “in”,<br />
sein Eigen nennen, das auch nach vierzig<br />
Jahren in seiner Form wohlbehalten<br />
noch tragbar ist? Dazu muss man<br />
antiquiert sein.<br />
Mein Alter spricht dafür, und<br />
meine Heißgeliebte” ist eine Strickjacke.<br />
Uralt, aus reiner Baumwolle,<br />
hell-beigefarben, mit langem Arm,<br />
offen zu tragen oder auch gebunden<br />
mit einem dünnen Ledergürtel, dazu<br />
in der altbekannten und seit Jahrzehnten<br />
sich immer wiederholenden, stets modernen<br />
Autorenfoto<br />
Zopfmuster-Strickart. Schick ist auch eine Modeschmuck-<br />
Brosche, die am Hals die beiden vorderen übereinandergelegten,<br />
mustermäßig abgesetzten Randpartien<br />
schließt.<br />
Getragen, gewaschen, getragen,<br />
gewaschen, gewrungen oder geschleudert,<br />
seit über vierzig Jahren<br />
unverwüstlich, und dann<br />
noch wie, fast wie neu - keine<br />
Knötchenbildung auf der Oberfläche<br />
und manchmal auch, altmodisch<br />
modisch, als “Bettjackchen”<br />
missbraucht.<br />
„Und wo war so ein Prachtstück<br />
zu erwerben?” Ende der sechziger<br />
Jahre bei “Quelle”!<br />
Wer oder was überlebt hier wen?<br />
durchblick 4/<strong>2012</strong> 41