Elektronika 2009-11.pdf - Instytut Systemów Elektronicznych

twornik A/C, cyfrowy filtr wyboru kanału radiowego i układ decymacji.
14-bitowe przetworniki A/C przetwarzają bezpośrednio
sygnał w.cz. z częstotliwością próbkowania 100 MHz.
Ponieważ telewizja cyfrowa wykorzystuje pasmo ok. 8 MHz
wyjściowa częstotliwość próbkowania (po decymacji) też musi
być odpowiednio wyższa niż 200 kHz, które wystarczało do
przetwarzania sygnału analogowej radiofonii FM. W urządzeniu
CORA stosuje się częstotliwość próbkowania 18,4 MHz.
Całą tę aparaturę części antenowej tworzy blok w.cz. i cztery
płyty przetwarzania cyfrowego, po cztery kanały obróbki na
każdej. Strumień danych wyjściowych z każdej płyty jest przesyłany
oddzielnym łączem optycznym do dalszego przetwarzania
w mikrobusie. Oddzielnymi łączami optycznymi
przesyłane są sygnały zegarowe i sterujące.
Cztery strumienie danych z systemu antenowego są
obsługiwane przez cztery serwery Quad Opteron. W każdym
serwerze dane są zapisywane na dwóch twardych dyskach,
każdy o pojemności 1000 GB, co daje w sumie przestrzeń
zapisu 8000 GB. Dalsze przetwarzanie wykorzystuje sieć
twardych dysków RAID (Redundant Array of Independent
Disks) o sumarycznej pojemności ponad 15000 GB. Podane
liczby dają wyobrażenie, jak potężne zasoby muszą być zaangażowane
do sterowania przetwarzaniem sygnału cyfrowego,
formowania charakterystyk antenowych i procesu
korelacji prowadzącego do detekcji echa.
Demonstrator CORA był poddany testom z wykorzystaniem
cyfrowych stacji radiofonicznych (DAB). Uzyskano tzw.
odległość bistatyczną (różnica dróg sygnału echa i sygnału
bezpośredniego) wykrywania samolotów rejsowych do
120 km. Mały samolot Cessna lecący na wysokości 300 m był
wykrywany na odległości bistatycznej 30 km. Na rys. 21 pokazane
są zarejestrowane wykrycia przelatujących samolotów
rejsowych, sięgające odległości bistatycznej 120 km. Powiększony
fragment pokazuje obserwowany przez 7 minut lot samolotu
Cessna w czasie oddalania (ujemny Doppler) - słabiej
widoczny zygzakowaty ślad trasy biegnący prawie pionowo.
Warto zauważyć, że liczba oznaczająca zasięg bistatyczny
właściwie nie daje pojęcia o odległości obiektu od
miejsca, gdzie prowadzi się jego wykrywanie, czyli o tym, co
chciałoby się nazwać tradycyjnie rozumianym zasięgiem. Przy
tej samej odległości bistatycznej odległości obiektu od odbiornika
mogą różnić się kilkakrotnie (por. rys. 6), a zarazem
zmieniają się szanse wykrycia obiektu (por. rys. 8). Nawet jeśli
status demonstratora nie daje możliwości określenia pełnej
lokalizacji obiektu, jego rzeczywistą odległość można łatwo
uzyskać innymi metodami pomiarowymi. Niestety, autorzy
publikujący osiągnięcia swoich rozwiązań PCL z reguły nie
podają tak wydawałoby się oczywistych i istotnych danych.
Być może dlatego, że dzięki temu podawane liczby wyglądają
bardziej optymistycznie.
Rys. 20. Zestaw demonstratora radaru pasywnego CORA; foto -
FGAN-FHR [7,10]
Fig. 20. CORA passive radar demonstrator set; photo - FGAN-FHR
[7,10]
Rys. 21. Zarejestrowane wykrycia samolotów przez radar CORA;
foto - FGAN-FHR [10]
Fig. 21. Aircraft detections recorded by the CORA radar; photo -
FGAN-FHR [10]
ELEKTRONIKA 11/2009 113