24.11.2014 Views

Elektronika 2009-11.pdf - Instytut Systemów Elektronicznych

Elektronika 2009-11.pdf - Instytut Systemów Elektronicznych

Elektronika 2009-11.pdf - Instytut Systemów Elektronicznych

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

nież pasmo emisji od około 500 MHz do 1 GHz. Z dalszym<br />

wzrostem częstotliwości taktowania obserwowano zmniejszenie<br />

amplitud i liczby pików w widmie. Największą liczbę<br />

częstotliwości harmonicznych zanotowano przy taktowaniu<br />

z częstotliwością 25 MHz.<br />

Z porównania widma składowej E i składowej H nad<br />

ścieżkami i nad środkiem obudowy układu scalonego wynika,<br />

że charakter ich zmian w funkcji częstotliwości taktowania był<br />

bardzo podobny. Do częstotliwości taktowania 25…30 MHz<br />

obserwowano wzrost liczby, amplitudy i pasma emisji harmonicznych.<br />

Z dalszym wzrostem częstotliwości taktowania<br />

30…50 MHz następowało zmniejszenie liczby i amplitudy harmonicznych<br />

oraz ograniczenie ich pasma.<br />

Największa liczba częstotliwości harmonicznych wystąpiła<br />

w widmach nad ścieżką masy natomiast najmniejszą odnotowano<br />

nad środkiem obudowy układu scalonego. Z przedstawionych<br />

pomiarów widm wynika, że najwięcej harmonicznych<br />

występowało w paśmie 200…700 MHz dla projektów mnożenia<br />

kombinacyjnego, podczas gdy dla projektów mnożenia sekwencyjnego<br />

pasmo to zawęża się do około 150…300 MHz.<br />

Pomiary prądów zasilania<br />

Pracujące układy scalone wytwarzają zaburzenia przewodzone<br />

i promieniowane. Obydwa rodzaje zaburzeń niosą ze<br />

sobą energię, której część zostaje zamieniona na energię<br />

cieplną oraz energię pola EM i bezpowrotnie utracona. Energia<br />

ta pochodzi z układu zasilania obwodu aplikacyjnego<br />

i może być wyznaczona na podstawie pomiarów prądu zasilania<br />

w funkcji częstotliwości taktowania - rys. 7.<br />

Wartości prądów zasilania narastały liniowo w funkcji częstotliwości<br />

taktowania we wszystkich badanych projektach<br />

układów scalonych. Wzrosty prądów zaczynały się od wartości<br />

120 mA, którą uzyskano przy zerowej częstotliwości taktowania<br />

i przyjęto za wartość odniesienia. Prąd ten był wykorzystywany<br />

do zasilania podzespołów znajdujących się na płytce<br />

drukowanej obwodu aplikacyjnego, jak np. sygnalizacyjne<br />

diody LED. Dopiero prąd zasilania powyżej 120 mA był wykorzystany<br />

przez bramki logiczne matrycy cyfrowej do realizacji<br />

mnożenia. W projektach realizujących metodę mnożenia kombinacyjnego<br />

(comb) największy prąd zasilania w funkcji<br />

częstotliwości taktowania był pobierany przez projekt<br />

comb_no_io_speed. Nieco mniejszy prąd zasilania potrzebny<br />

był do pracy projektu comb_no_io_area. Te projekty układów<br />

scalonych wykorzystywały odpowiednio 13 448 i 12 552<br />

bramki logiczne tj. największą ich liczbę z grona badanych,<br />

modelowych układów scalonych. Mniejsze wartości prądów<br />

zasilania były pobierane przez pozostałe projekty układów scalonych<br />

realizujące mnożenie metodą kombinacyjną i wykorzystujące<br />

proporcjonalnie mniejszą liczbę bramek logicznych.<br />

Podobne zależności pomiędzy wartościami prądów zasilania<br />

i liczbą wykorzystywanych bramek logicznych zaobserwowano<br />

w projektach układów scalonych realizujących<br />

metodę mnożenia sekwencyjnego. Projekty układów scalonych<br />

o największej liczbie bramek logicznych seq_no_io_area<br />

i seq_no_io_speed pobierały większe prądy zasilania niż projekty<br />

seq_area i seq_speed. Wynika stąd, że wartość prądu<br />

zasilania wzrasta z liczbą wykorzystanych bramek logicznych.<br />

Nie jest to jednak zależność wprost proporcjonalna, co zostało<br />

przedstawione w tab. 2. W kolumnie 2 zestawiono średnie<br />

wartości prądu przypadającego na jedną bramkę logiczną<br />

przy częstotliwości taktowania 50 MHz. Do obliczeń przyjęto<br />

prądy zasilania z rys. 7 pomniejszone o 120 mA (kolumna 4).<br />

Tab. 2. Średnia wartość prądu zasilania na jedną bramkę logiczną<br />

przy częstotliwości taktowania 50 MHz<br />

Tabl. 2. The averge values of power supply currens on one logic<br />

gate at the clock rate 50 MHz<br />

a)<br />

Projekt układu<br />

scalonego<br />

Prąd/bramka<br />

[mA]<br />

Liczba<br />

bramek<br />

Prąd zasilania<br />

[mA]<br />

Comb_area 3,8 9 453 36<br />

Comb_area_replaced 3,9 9 453 37<br />

Comb_speed 4,2 9 775 41<br />

Comb_no_io_area 6,7 12 552 84<br />

Comb_no_io_speed 8,1 13 448 109<br />

Seq_area 11,2 3 404 38<br />

b)<br />

Seq_speed 11,1 3 423 38<br />

Seq_no_io_area 14,2 6 071 86<br />

Seq_no_io_speed 14,3 7 145 102<br />

Rys. 7. Prądy zasilania projektów układów scalonych w funkcji<br />

częstotliwości zegara: a) comb, b) seq<br />

Fig. 7. Power supply currents as a function of the lock frequency:<br />

a) comb, b) seq<br />

Największe wartości prądów na jedną bramkę logiczną odnotowano<br />

w projektach seq_no_io_area i seq_no_io_speed,<br />

które wykorzystywały prawie dwukrotnie mniejszą liczbę<br />

bramek logicznych niż projekty comb_no_io_area i comb_no_<br />

io_speed. Z tabeli 2 wynika, że wyraźnie większe wartości<br />

prądu na jedną bramkę logiczną przypadały w projektach<br />

układów scalonych realizujących mnożenie metodą sekwencyjną<br />

niż kombinacyjną. Większe prądy na bramkę logiczną<br />

zaobserwowano jednak w projektach nie zawierających<br />

obsługę interfejsu szeregowego do transmisji danych pomiędzy<br />

matrycą i komputerem PC. Nie można zatem wniosko-<br />

132 ELEKTRONIKA 11/<strong>2009</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!