Elektronika 2009-11.pdf - Instytut SystemÃ³w Elektronicznych

More documents

Recommendations

Info

Dr Myśliński przedstawił stan przygotowań do IV Symposium on Vacuum Based Science and Technology. Poruszono problem koordynacji terminów konferencji, aby uniknąć czasowego nakładania się tych imprez. Ze względu na ograniczenia czasowe Przewodniczący Walnego Zebrania zaproponował, aby wolne wnioski zgłaszać do Komisji Wnioskowej na piśmie po zebraniu. Na podstawie problemów przedstawionych w wygłoszonych sprawozdaniach oraz w oparciu o dyskusję i zgłoszone uwagi, Komisja Wnioskowa Zebrania sformułowała wnioski z Walnego Zebrania. O godz. 22 30 Walne Zebranie zostało zamknięte. Sekretarz Walnego Zebrania dr inż. Katarzyna Olszewska Przewodniczący Walnego Zebrania prof. dr hab. Marek Szymoński Walne Zebranie PTP podjęło następujące uchwały: Uchwała nr 1 z dnia 20 maja 2009 w sprawie sprawozdania Zarządu i sprawozdania finansowego PTP za 2008 r. Na podstawie § 26 p. 7 i p. 8 Statutu Polskiego Towarzystwa Próżniowego Walne Zebranie Członków Towarzystwa: §1 Przyjmuje sprawozdanie Zarządu z działalności za okres od 22.09.2008 r. do 20.05.2009 r., stanowiące Załącznik nr 1 do niniejszej uchwały i sprawozdanie z realizacji budżetu za 2008 r. stanowiące Załącznik nr 2 do niniejszej uchwały §2 Zatwierdza sprawozdanie finansowe Towarzystwa za 2008 rok, stanowiące Załącznik nr 3 do niniejszej uchwały, zamykające się po stronie przychodów kwotą 56 288,97 zł (pięćdziesiąt sześć tysięcy dwieście osiemdziesiąt osiem złotych 97 gr.), a po stronie wydatków kwotą 55 278,01 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy dwieście siedemdziesiąt osiem złotych 01 gr.) Sekretarz Walnego Zebrania dr inż. Katarzyna Olszewska Przewodniczący Walnego Zebrania prof. dr hab. Marek Szymoński Uchwała nr 2 z dnia 20 maja 2009 r. w sprawie budżetu na 2009 r. Na podstawie §26 pkt. 6 i pkt. 8 statutu PTP Walne Zebranie Członków Towarzystwa zatwierdza: §1 Budżet PTP na 2009 r. stanowiący Załącznik nr 1 do niniejszej uchwały. Sekretarz Walnego Zebrania dr inż. Katarzyna Olszewska Przewodniczący Walnego Zebrania prof. dr hab. Marek Szymoński Uchwała nr 3 z dnia 20 maja 2009 w sprawie Honorowego Członkostwa PTP Na podstawie §14 Statutu PTP i w uznaniu ogromnych zasług Docenta Czesława Kiliszka dla rozwoju technologii próżniowych oraz zasług dla Polskiego Towarzystwa Próżniowego, Walne Zebranie Sprawozdawczo-Programowe Członków Polskiego Towarzystwa Próżniowego, na wniosek Zarządu, uchwala co następuje: §1 Nadaje się Docentowi Czesławowi Kiliszkowi godność Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Próżniowego. Uchwała obowiązuje od 20 maja 2009 roku. Sekretarz Walnego Zebrania dr inż. Katarzyna Olszewska Przewodniczący Walnego Zebrania prof. dr hab. Marek Szymoński 76 ELEKTRONIKA 11/2009
Wspomnienie Edward Leja (1937-2009) Niniejsze wspomnienie jest moją osobistą refleksją, wdzięcznością i podziękowaniem - za możliwość wspólnej pracy, korzystania z Twojego ogromnego doświadczenia zawodowego oraz prostej ludzkiej życzliwości i przyjaźni - jaką miałem okazje doświadczyć - dziękuję Ci za to Edwardzie. Edward Leja urodzony w 1937 roku w Rakszawie, powiat Łańcut, mając 10 lat stracił ojca i wraz z bratem bardzo wcześnie musieli myśleć o sobie, musieli stać się samodzielni i dorośli. Edward bardzo dobrze się uczył, wykazując szczególne zamiłowanie do malowania oraz uzdolnienia w kierunku nauk matematyczno-fizycznych. Po zdanej w 1954 roku maturze próbował dostać się na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, ale Jego dokumenty maturalne z Liceum Ogólnokształcącego w Żołyni nie dotarły na czas do Akademii, więc nie został dopuszczony przez komisje do egzaminu wstępnego i rozmowy kwalifikacyjnej. Nie zrażając się porażką o wymarzonych studiach, a zarazem zdając sobie sprawę, że nie stać Go na przerwę w nauce, bez przygotowania przystąpił do pisemnego egzaminu z matematyki i fizyki na Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Krakowie, jedynej w tym czasie w Krakowie uczelni, która była jeszcze przed egzaminami na studia. Podczas egzaminów zwrócił swoją osobą uwagę komisji, gdyż opuszczał salę oddając rozwiązane zadania na długo przed wyznaczonym czasem. Niestety, już po pierwszym roku musiał wraz grupą przyjętych studentów przenieść się (z ukochanego przez Niego Krakowa) na WSP do Opola, gdyż zarządzeniami odgórnymi zamknięto w krakowskiej WSP nauczycielski kierunek przedmiotu fizyka. Jak później - Edward mi opowiadał - nie żałował tej zmiany, bo prawdopodobnie po WSP w Krakowie, gdzie wykładali profesorowie z UJ zostałby fizykiem jądrowym, a od wrocławskich profesorów, którzy wykładali w Opolu nauczył się eksperymentalnych metod fizyki powierzchni (znana w Polsce szkoła fizyki powierzchni wrocławskich profesorów: Nikliborca, Sujaka, Lewowskiego). Od nich też nauczył się fizyki ciała stałego, dowiedział się jak wytwarzać próżnie, jak w próżni termicznie naparować cienką warstwę, jak wzbudzać i modyfikować powierzchnię ciała stałego wiązką elektronów, jonów, fotonów, stąd dla Edwarda człowieka z pomysłami, wiedzą inżynierska, fizyczną i chemiczną (dziś powiedzielibyśmy nanotechnolog materiałowiec) było już bardzo blisko do konstruowania urządzeń i opracowywania nowych metod próżniowego nanoszenia cienkich warstw metali, tlenków (izolatorów) i półprzewodników. Z bagażem doświadczenia wyniesionym podczas pracy magisterskiej (1958) Kompleksowa metoda badania fotoprzewodnictwa tlenku miedziawego chciał pracować naukowo, ale po szkole pedagogicznej obowiązywał Go nakaz pracy, został więc skierowany na posadę nauczyciela fizyki do szkoły zawodowej w Rudzie Śląskiej (Nowy Bytom). Po ślubie w październiku 1959 roku z Zofią Marią nauczycielką, myślał o powrocie do Krakowa i do pracy naukowej, udało mu się zatrudnić w Zakładzie Fizyki Akademii Medycznej (1959-62) oraz w Liceum Ogólnokształcącym nr 9 w Krakowie (1961-64). W swoim podaniu na konkurs na stanowisko asystenta w Katedrze Fizyki I Wydziału Metalurgicznego AGH, napisał: ”dwuletnia praca w Zakładzie Fizyki AM w Krakowie nie przyniosła żadnych rezultatów, ponieważ Zakład nie posiadał warunków do podjęcia pracy naukowej...”. Pisząc w ten sposób dał wyraz swojej determinacji i przekonaniu, że będzie nie tylko dobrym nauczycielem akademickim (miał dobre przygotowanie i doświadczenie pedagogiczne), ale również naukowcem. Od 1 września 1963 r. został zatrudniony najpierw jako asystent, po doktoracie (Półprzewodnikowe własności cienkich warstw SnO 2 domieszkowanych indem i antymonem w grudniu 1968 r.) na stanowisku adiunkta (1969-1986), po habilitacji (Otrzymywanie i właściwości elektryczne przeźroczystych warstw tlenkowych typu SnO 2 i In 2 O 3 w marcu 1984 r.), na stanowisku docenta (1986-1999), w końcu na stanowisku profesora nadzwyczajnego AGH od czerwca 1999 r. do chwili przejścia na emeryturę (30 września 2007 r.). Dorobek naukowy Edwarda Leji obejmował łącznie 135 pozycji w tym 94 artykuły, referaty i komunikaty, 2 skrypty, 12 patentów oraz liczne niepublikowane opracowania naukowe (np. ministerialne projekty badawcze i wdrożeniowe przyznane drogą konkursową), opracowania na zamówienie przemysłu. Wypromował siedmiu doktorów - z tego dwie osoby są już profesorami oraz bardzo wielu magistrów i inżynierów fizyki ciała stałego, inżynierii materiałowej, technologii elektronowej i elektroniki. Był pionierem oraz uznanym autorytetem w metodach nanoszenia cienkich warstw technikami jonowymi, specjalizował się szczególnie w reaktywnym rozpyleniu katodowym. Już w 1966 roku opublikowali z M. Jachimowskim pracę: On the Deposition of thin Oxide Films by Reactive Bias Sputtering (Acta Phys Polon. vol. 29, (1966), 43). Swoją pasję i doświadczenie w zakresie próżniowych technik nanoszenia cienkich warstw przekazywał sumiennie na swoich współpracowników i doktorantów - technologów i fizyków cienkich warstw, tworząc bardzo silny naukowo Zakład Fizyki i Technologii Elektronowej (1986- 92) przy Instytucie Elektroniki AGH. W wyniku zmian strukturalnych uczelni (w 1992 roku nastąpiła zamiana instytutów na katedry) oraz w wyniku naturalnego pro- ELEKTRONIKA 11/2009 77
Page 5 and 6:
konstrukcje technologie zastosowani
Page 7 and 8:
Streszczenia artykułów • Summar
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Medical pattern intelligent recogni
Page 15 and 16:
Fig. 2. Start graph Z and the set o
Page 17 and 18:
Both models are created of the basi
Page 19 and 20:
• in some cases in the methods of
Page 21 and 22:
4. Random operators: three types of
Page 23 and 24:
useful. In work [1] is stressed, th
Page 25 and 26:
Tabl. 1. Fuzzy sets of the objects,
Page 27 and 28:
In addition, one has to remember th
Page 29 and 30: The correction of digital images ob
Page 31 and 32: Tabl. 4. MD error before and after
Page 33 and 34: tionship then determines which indi
Page 35 and 36: this goal. A user’s public key au
Page 37 and 38: a) will be or could be broken, or b
Page 39 and 40: Ontology-based approach to scada sy
Page 41 and 42: erarchy of vulnerability classes wi
Page 43 and 44: and the set of tasks is divided int
Page 45 and 46: tasks: T 0 , T 4 , T 5 , T 6 and T
Page 47 and 48: According to presented function CSF
Page 49 and 50: The efficient data authentication i
Page 51 and 52: Fig. 3. Example run of three rounds
Page 53 and 54: Fig. 2. Possible scenarios of data
Page 55 and 56: e necessary, in worst case - also s
Page 57 and 58: dicates the number of tasks at the
Page 59 and 60: • information on their state come
Page 61 and 62: • data regarding their identity (
Page 63 and 64: k = 1, 2, ..., m and m is the numbe
Page 65 and 66: more powerful statistical (algorith
Page 67 and 68: Signal to Noise Ratio (PSNR). We pr
Page 69 and 70: [23] W3C - Web Services Glossary -
Page 71 and 72: Associated with every N-point M-dim
Page 73 and 74: The SMS-B system architecture (Sour
Page 75 and 76: Technika próżni i technologie pr
Page 77 and 78: wniosku i w konsekwencji za rok 200
Page 79: Poniżej przedstawiono krótki kome
Page 83 and 84: Zastosowanie technik immunoenzymaty
Page 85 and 86: z pasty węglowej, zaś odniesienia
Page 87 and 88: [33] Biani A., Centi S. Tombrlli S.
Page 89 and 90: Problemem bowiem w pracach instytut
Page 91 and 92: 1985 - Zdzisław Dorywalski 1986 -
Page 93 and 94: Rys. 4. Uroczyste wręczanie świad
Page 95 and 96: Imię i Nazwisko Patenty Wzory uży
Page 97 and 98: zadań określonych przez użytkown
Page 99 and 100: Ocena sugerowanych w ankiecie metod
Page 101: Zaprenumeruj wiedzę fachową 2010
Page 104 and 105: Radary pasywne - nowa technika radi
Page 106 and 107: c) stopniowo przesuwać jeden przeb
Page 108 and 109: W przypadku wykorzystania nadajnika
Page 110 and 111: kreślić to, że owale Cassiniego
Page 112 and 113: Dla każdego kierunku odbieranej fa
Page 114 and 115: chomych, które w ogólnym przypadk
Page 116 and 117: Rys. 19. Fragment zobrazowania SS3
Page 118 and 119: Zbigniew Czekała jest projektantem
Page 120 and 121: • wytypowaniu statków zobowiąza
Page 122 and 123: • używanie właściwego osprzęt
Page 124 and 125: W jednomodowym szklanym włóknie t
Page 126 and 127: Światłowody scyntylacyjne W środ
Page 128 and 129: Parametry materiałowe szklanego w
Page 130 and 131:
126 ELEKTRONIKA 11/2009
Page 132 and 133:
Literatura [1] Yamane M., Asahara Y
Page 134 and 135:
Rys.1. Przebiegi testowe na wyprowa
Page 136 and 137:
nież pasmo emisji od około 500 MH
show all

Elektronika 2009-11.pdf - Instytut SystemÃ³w Elektronicznych

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?