WEATHER STATIONS

DESZCZ
Alisa Seddon
Firhouse Community College, Tallaght
Kiedy zaczął padać deszcz, wszystkie małe dzieci wyszły się bawić. Tak, wiem, że to
pewnie brzmi jak początek bajki, i wierzcie mi, mniej więcej tak to wyglądało: chłopcy
i dziewczynki w kolorowych pelerynach i kaloszach pluskający się z chichotem w
kałużach.
Ale to nie bajka.
Potem wyczułam w powietrzu, że coś jest nie tak. Chmury całkowicie pokryły
popołudniowe niebo i opadła dziwna, gęsta mgła. Jak na tę porę roku było też
nadzwyczaj ciepło, co oczywiście tylko uprzyjemniało dzieciom zabawę w deszczu.
Ale też kto mógł mieć im za złe, biorąc pod uwagę straszliwą suszę ubiegłego lata.
Cieszyliśmy się z deszczu.
Alejka była usiana czerwonymi i złotymi liśćmi, a jesień ustępowała miejsca zimie.
Oznaczało to, że wioskę otaczały nagie drzewa, co nadawało jej nieco upiorną atmosferę.
Wzdłuż krętych alejek utworzyły się już wielkie kałuże, z których woda zalewała
większość odpływów i ścieków. Grunt stał się podmokły. Upłynęły ledwie dwie godziny.
Wiem, co myślicie. Myślicie: „I co z tego? To tylko trochę deszczu“. No tak, tylko
trochę deszczu.
Był tylko jeden problem: deszcz nie ustawał.
Minęły dwie godziny, potem trzy. Nadciągnęła noc, a dzieci, które wciąż jeszcze były
na zewnątrz, wróciły do domów się wysuszyć.
Wciąż padało.
Następnego dnia niebo dalej było zasnute ciężkimi chmurami, i następnego też.
Minęły dwa, a potem trzy dni. Kałuże zmieniły się w wielkie sadzawki, a strumienie - w
rzeki.
Wciąż padało.
Szkoły zamknięto, drogi były zablokowane i zabrakło prądu. Każdej nocy widzieliśmy
błyskawice, po których momentalnie rozlegały się grzmoty, co uświadamiało nam, jak
blisko jest burza.
418 STACJE POGODY: OPISAĆ ZMIANĘ KLIMATU