Table of Contents - VU-DARE Home

wierde, maar ’t trof mij, dat dan,
zegt Boston, waarschijnlijk de
waereld in vuur en vlamme zal
staan. ’t Boek neergelegd, en
opgestaan zijnde zag ik als bij
geval een’ grooten brand, in ’t
Bosch, dat mij eenigermate
ontzettede, edoch bemerkende wat
’t was, ging ik mij naar gewoonte,
aan de zijde van mijne bedstede,
met gebogene knyen nederleggen,
om te bidden.
XVI. Hier gebeurde iets, mijne
ziele weet ’t zeer wel, dat zedert
dien tijd een’ geduurige stof tot
strijd aan d’eene en tot blijdschap
aan d’andere zijde geweest is – in ’t
begin van mijn bidden was ik
eenigzints bevreest om te leunen op
mijn arm, waarin ik nieuws gelaten
was geworden, doch kort daarop
wierde ik schielijk bezet met een’
vreeze s’ doods. Die Jesus, dien ik
tot nog met levendige beeldingen
had aangebeden raakte weg. Mijn
gebed ontviel mij, ik kon niet
bidden, en mij dochtte, als of d’
Engel des afgronds voor een
oogenblik aan mijn’ regterhand
kwam om mij ter helle te voeren.
Ik wierde radeloos, en zogtede wat
moet ik doen, en O Wonder van
vrije genade! Dit was d’eerste zugt
s’ Geestes. Toen was ’t, ziet Hij
bidt. Het is niet mogelijk te verhalen,
wat al in mijn ziele omging,
maar, O Mijne Ziele, Vergeetet
geene van ‘s Heeren Weldaden.
XVII. Ten zelfden tijde zag ik
mij zelven buiten Christus, zoo
verre van Hem, als d’aarde van den
Hemel. Ik vond mij zelven verlooren,
al mijn werk: mijn bidden,
15 Psalm 103:2.
14
probably be in flames.” I put down
the book and got up, and saw what
looked like a large fire in the
woods, which upset me somewhat.
When I realized what it was, I went
to lay myself by the side of my bed,
as usual, with bent knees, to pray.
XVI. Here something happened,
my soul knows this really well,
which since then has been an
incessant cause for struggles on the
one hand, and for happiness on the
other hand. In the beginning of my
praying I was somewhat afraid to
lean on my arm, in which I had
been reborn, but shortly thereafter I
was unexpectedly occupied with a
fear of death. Jesus, whom until
then I had worshipped with lively
images, disappeared. My prayer
eluded me. I could not pray, and I
thought for a moment the angel of
the abyss came to my right hand to
lead me to Hell. I despaired and
tried to find What must I do? And
oh, wonder of free grace! This was
the first urge of the Spirit. Then it
happened: It was, see, He is
praying. It is impossible to tell
what all went through my soul, but,
Oh my soul, forget not all His
benefits. 15
XVII. At the same time I saw
myself outside Christ, so far from
Him as the Earth is from Heaven.
I found myself lost, all my work,
my praying, my speaking, and my