Table of Contents - VU-DARE Home

emonstrantieschrijver zig zelven een
beslissend oordeel aanmatige over ’t
wezen des geschils, dat voormaals
plaatse had, daar ’t bij veelen van
verstand en godvrugt niet word
aangemerkt als een’ enkel strijd over
woorden, maar over de wijze van
kerkregeringe, ten besten der
Gemeentens Gods in deezen lande!
Edoch! Dit kunnen, gelijk dan ook prop
[?] de tegenwoordige Kerkvereeniginge
in gesamentlijke gemeenschap met de
kerke in Holland, met vrijheid van
promotie en kerkeregeringe gevolgd is,
wellicht inschikken, terwijl ’t eigen is
aan den opsteller van deese
remonstrantie, zig zelven te verheffen,
als rigter over zaken van (die naardere
betrekkinge hebben op meerder belang
ten minsten) de tegenwoordige
oneenigheden, welke, helaas! onder ons
gerezen zijn.
Wij stellen voor een bekende waarheid,
dat andere gemeentens door middel van
’t bekende ontwerp in vreede vereenigd
zijn, maar onze vertoogschrijver merkt
even dit ontwerp aan als de
grondoorzaake van d’onrusten en
onlusten alhier! Wat vreemds
voorwaar! Dat anderen heelt heeft ons
gescheurd! Van waar komt dit bijkans
ongelooflijk ongeluk! De
vertoogschrijver schijnt ’t eerst te willen
wijten aan de maniere waarop wij ’t
ontwerp hebben willen verborgen
houden, zal d’onpartijdige uit het
geheele beloop van zaken, en onze
verhandelingen in kerkenraad, groote,
en opene kerkenraad, zelve gelieve
t’oordeelen.
Trouwens, van ’t begin af waren wij
bedacht hoe ’t zelve aan zoo groot een’
gemeente, als deese, behoorlijk bekend
te doen worden. Wij besloten dus, kort
na d’eerste algemeene vergaderinge, dat
er vier genoegsaame copien zouden
overgeschreven, en van onzen Leeraar
299
pass a decisive judgment about the
essence of the dispute that happened
earlier, since many intelligent and pious
people do not view it as simply a fight
over words, but about the manner of
church government that would best suit
the congregations of God in this country!
Yet these people could probably accept
at the same time that the current Church
Union remains together with the church
in Holland, with the prerogative of
ordination and church government,
whereas the writer of this remonstrance
elevates himself to be the judge of issues
of the current arguments (or at least on
issues that are closely linked to the
interest of more parties), which have,
unfortunately, arisen among us.
We propose a well-known truth, that
other congregations have been united in
peace through means of the well-known
Plan, but our remonstrance writer points
to this very Plan as the main cause of
unrest and disruptions here! Truly, how
bizarre: what heals others has torn us
apart! Whence this almost unbelievable
bad luck! The remonstrance writer at
first seems to want to blame it on the
way we tried to keep the Plan a secret.
Please, the impartial observer will be
able to assess this from the entire course
of events, and our minutes in consistory,
both Great and Public Consistory.
For that matter, from the start we have
been intent on how to make this
adequately known to such a large
congregation as ours. We decided then,
shortly after the first general assembly,
that four sufficient copies would be
made and signed by our minister as true,