Table of Contents - VU-DARE Home

wij verdiend hebben, van onzen vertoogschrijver
te worden doorgestreken
als hadden wij deeze gemeente bedektelijk
onder ’t ontwerp zoeken te
brengen, maar al haast laat de remonstrantieschrijver
blijken dat ’t ontwerp
zelve meest tegen zijn borst is welgedaan,
dat hij zig swaerdigde de Dortsche
Kerkenorde op te slaan, ofschoon
’t naauwlijks te geloven is, dat hij die
voor alle de ondertekenaars gelezen
heeft ofte ook die allen kon laten
onderschrijven.
Wij hebben gezien om niets te zeggen
van d’artikelen, dat ’t volgens eigene
klagte niet waarschijnlijk is, dat alle de
ondertekenaars gesien, veel min ondersogt
hebben of eenige weinige moeten
hier genomen worden voor ’t geheel! ’t
Smert ons te moeten schrijven, dat zommige
ondertekenaars opentlijk betuigen
nooit de remonstrantie gezien te hebben,
gelijk dat ook de papiertjes die met
namen opgevuld, en in de remonstrantie
ingelakt zijn,voor ’t oog zelve bewijsbaar
maaken. Edog, zoo schadelijk is ’t
ontwerp – dat men liever eenig ding
moeste doen, als dulden dat deese gemeente
mede in stilte en vrede
inkwame, wij gezwijgen van de papieren
briefjes, die reeds te vooren bij
nagte wierden aangeslagen, dit beroemde
vertoog zal opentlijk betoogen, dat
het ontwerp in allen opzigte schadelijk
is voor onze kerkelijke en burgerlijke
vrijheden, en deswegens de Kerkenraad,
’t zelve poogende in te voeren, bezig is
met de gemeente te beroven van die
gelukkige kerkconstitutie, welke bij ’t
Synode etc. vastgesteld en aan deeze
gemeente, ook bij charter, bekragtigd is.
Wie verwagt hier niet billijk de sterkste
bewijzen ten betooginge van zulk een’
sterk vertoog, maar och arm! Geen’ of
de laatste artikel moest dit kunnen
bewijsen, daar nogtans de vergaderinge
even volgens de zelve Kerkorde zijn
301
struck out by the remonstrance writer as
though we had tried to secretly bring our
congregation under the Plan, but soon
the remonstrance writer claims that the
Plan itself was so offensive to him that
he looked up the Church Orders of Dort,
although it is hard to believe that he read
those aloud to all those who signed or
that he could have them all sign them.
We thought it wise not to say anything
about the articles since, according to
their own complaints, it is not likely that
all the signers have seen, let alone
examined it, unless a few must be seen
as the whole! It pains us to have to
write that some signers have publicly
stated that they have never seen the
remonstrance, as witness the pieces of
paper filled with names that have been
sealed into the remonstrance. However,
the Plan is so damaging that they’d
rather do anything than accept that this
congregation also enter it quietly and
peacefully, not to mention the pieces of
paper that were made public the night
beforehand, saying that this famous
remonstrance will publicly show that the
Plan is damaging in every aspect to our
ecclesiastical and civil prerogatives, and
thus, by trying to introduce the Plan, that
the consistory is engaged in depriving
the congregation of the happy church
constitution which was established by
the Synod etc. and ratified for this
congregation, also by charter.
Who would not reasonably expect the
strongest pieces of evidence to support
such a discourse here, but alas! None but
the last article was to prove this, since
the assemblies are explained in that
article according to the same Church