Table of Contents - VU-DARE Home

uitgelegd, hoewel men anders roept van
de charters etc. waarin egter alle regten,
ook de kerkelijke tucht verzekert zijn,
of hadden de Duitsche geen regt om
kerkelijke samkomsten te houden, dat
doen zelfs getolereerde kerken – wij
vlesen ons ook ad finem.
En gaarne zoude men ons zelfs ware ’t
mogelijk bij onze respect. overheden
verdagt maken, maar wij zijn niet van
voornemen om ’t ontwerp thans te
verdedigen. Laat dit de WelE
algemeene vergaderinge zelve doen,
indien zij deeze remonstrantie zoo veel
waarde kennen, maar de WelE Classis
heeft ’t reeds voor ons gedaan. Ziet
haaren brief, pagina 4. Nu geeven wij ’t
vrij aan ’t billijk oordeel zelfs van de
ondertekenaars, of zij zig verbeelden
durven, dat zij ofte de vertoogschrijver
de Kerkenorde en onze kerkconstitutie
beter verstaan als die E Vergaderinge
aan welk kerkelijk oordeel anders
volgens eigene toestemminge zij zelve
onderworpen zijn.
Ten tweeden, nopens onze verdere
handelwijse ter advijsneminge met den
E grooten Kerkenraad zullen de acten
van onze Kerkenraadsvergaderinge
genoegzaam verslag geven als mede, of
wij geweigerd hebben de toestemminge
der gemeente in te nemen. Alleen vind
onze vertoogschrijver fout met onze
wijze van doen. ’t Zij ons geoorloofd
zijne reflexien, met weinige woorden
t’ontknoopen. Hadden wij geweten,
wie onder ons zoo groot een’ meester in
kerkelijke zaaken was, wij mogten
onzen raadgever dubbelde belooninge
gegeven hebben, maar nu moeten wij
ons vergenoegen met, hoewel aan zijn
persoon onbekend, egter zijne reflexien
t’ontknoopen en bij eenige staaltjes te
toonen, dat zijn advijs van agteren maar
302
Order, although they say different things
about the charters etc., in which,
however, all the rights, including the
church discipline, are ensured, or did the
Dutch not have the right to hold church
assemblies? Even tolerated churches do
that. We too torment ourselves to the
end.
And fain would they also, if it were
possible, like to impeach us at our
respective authorities, but we have no
intention of defending the Plan now. Let
the Hon. General assembly do this
herself, if they attach so much value to
this remonstrance, but the Hon. Classis
has already done this for us. See its
letter, on page 4. We will now release it,
to the reasonable judgment even of the
subscribers, whether they dare pretend
that they themselves or the remonstrance
writer have a better understanding of the
Church Order and our Church
Constitution than that Hon. Assembly
under whose ecclesiastical jurisdiction
they fall, by their own admission.
Second, regarding our further course of
action of soliciting advice from the Hon.
Great Consistory, the minutes of our
Consistory meeting will bear sufficient
witness of this, and also whether we
refused to accept the permission of the
congregation. However, the
remonstrance writer finds fault with our
course of action. Allow us to
disentangle his reflections in a few
words. Had we known who among us
was such a great master in church affairs,
we would have given our advisor a
double reward, but now we have to settle
for [ourselves], although unbeknownst to
him, to decipher his reflections and to
show through some examples that his
advice is worth little in hindsight and his
caustic reasonings are baseless.