Eibarko euskara Gure hizketaren doinu eta berbak Asier

Txahalgintzia
VICENTE ARETA
Mendigoitti (Arrate), 1938
– Txahala jaixotzen danian, ze ein bihar jako? Zeoze ein bihar jako txalari ala…
– Txahalari horitza emon, aman titixa lehenengo. Ha emoten ez bajako…
– Baiña lehenengo zikinkerixia kendu bihar jako ahotik…
– Bueno, bai, estu badao, ba… binagria edo bota ahora, espabilau deiñ. Ez. badao, ez
dakizu, arnasia etorri bai-ez, ba, binagria edo gatza edo, ba, zertu eitten da, mobidu.
Orduan ,ba, lehenengo arnasia edo…
– Eta gero esan dozu horitza edo…
– Horitza emon bihar dok! Horitzik barik txahalik ez jaok etaratzerik!
– Eta ze da hori?
Gaur egungo hiztunen lekukotza
– Amak daukan esnia! Ta ama akabatzen bada, beste batena! Bestela, txahalak ez jok
balio! Lehenengo beran esnia. Esnia barik… odol modoko… Ha eraten ez badau txahala
akabauta dago! Haxe eran bihar jok lehenengo, aunke sea Donostiatik ekarritta. Txahala
jaixo ta ama akabauta badago, nunbaitten, auzuan edo han edo Elgoibarren edo, nunbaittetik.
Nun daguan txahala, beste bat jaixota, jaixotakua bada, igual-igual da honena
emon, zuria emon, neria emon… Horitzik barik txahalik ez dabela urtetzen esaten juek.
Txahala jaixo ta emoten ez bajako, akabauta dago! Lehenengo-lehenengo…
holan…egun baten edo… Etxekuak ez badauka, amak ez badauka, beste batena edo
Elgoibartik edo auzotik edo…
– Tokau izan jatzu beste tokiren batetik ekartzia…?
Eibarko Euskara. Gure hizketaren doinuak eta berbak
451