Eibarko euskara Gure hizketaren doinu eta berbak Asier

478
– Ermittia dagon lekuan.
– Bai, han goixan. Baiña gu Salbadorren orduan bizi giñan. Salbadortik beheratxuago eta
gero tunela hasi zanian...
– Zein tunel, hor Maltzagakua?
– Ez, tunela dago, Plazentziatik eta gure etxe ondora. Eroaiben azpittik, baiña ez dakit
zenbat kilometruan! Eta orduan ba, dana jentia etortzen zan ikustera eta esan eskuen
ipintzeko tabernia eta ipintzeko tabernia, eta, ba, gu, aizta bixok eskolan genbizen eta
gure amak esan eban: “Bueno”. Nik gaiñera afiziñorik ez nekan eta bildurra emoten
estan. Edo, ez nekan ha fazillidadia -ez dakizu?- eskolarako eta ni -gure aiztia pozik juaten
zan– beti eskolara... penaz beti. Juan nahi ez eta. Eta gero amak hori esan zeskunian,
pozik. Eta gero tabernia ipini genduan eta hantxe segidu nintzan, tabernan.
– Ze tunel eguan ba?
– Tunela, urana, urana. Eibarrerako ura Plaentxiatik. Plaentxiatik ekarri eben, baiña ez
dakit zenbat metruan, e! Metro askuan azpittik.
– Ura?
– Ura ekarri eben. Ba, oin zenbat urte? Berrogeta... cincuenta y cinco o seis edo...
– Ur korrientia, ezta?
– Bai, bai, bai. Herrirako ura, herrirako. Eta gero hortik Iragorrira , eta gero Iragorrittik ura
zabaltzeko. Eta halaxen orduantxe geratu giñan, ba, hantxe. Eta kitto.
– Eta jentia juaten jatzuen tabernara?
– Asko, asko juaten zan. Asko, asko.
– Salbador ondokuak?
– Ez, Salbador ez, Arrazola. Guk beti Arrazolan, geure etxian, Arrazolan tabernia.
(…)
Gaur egungo hiztunen lekukotza
Eibarko Euskara. Gure hizketaren doinuak eta berbak